ข้ามไปเนื้อหา

พระเจ้าบรมวงศ์เธอ พระองค์เจ้าประไพศรีสอาด

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
พระเจ้าบรมวงศ์เธอ
พระองค์เจ้าประไพศรีสอาด
พระเจ้าบรมวงศ์เธอ ชั้น 4
พระองค์เจ้าชั้นเอก
ประสูติ24 พฤษภาคม พ.ศ. 2410
สิ้นพระชนม์18 พฤษภาคม พ.ศ. 2453 (42 ปี)
ราชวงศ์จักรี
พระบิดาพระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว
พระมารดาเจ้าจอมมารดาหม่อมราชวงศ์แสง ในรัชกาลที่ 4

พระเจ้าบรมวงศ์เธอ พระองค์เจ้าประไพศรีสอาด (24 พฤษภาคม พ.ศ. 2410 — 18 พฤษภาคม พ.ศ. 2453) เป็นพระราชธิดาในพระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว กับเจ้าจอมมารดาหม่อมราชวงศ์แสง

พระประวัติ

[แก้]

พระเจ้าบรมวงศ์เธอ พระองค์เจ้าประไพศรีสอาด ประสูติวันศุกร์ที่ 24 พฤษภาคม พ.ศ. 2410 เป็นพระราชธิดาในพระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว กับเจ้าจอมมารดาหม่อมราชวงศ์แสง (สกุลเดิม ปาลกะวงศ์) ธิดาหม่อมเจ้านิ่ม ปาลกะวงศ์ มีพระโสทรเชษฐภคินีหนึ่งพระองค์ คือ พระเจ้าบรมวงศ์เธอ พระองค์เจ้าประสานศรีใส

ในสมัยรัชกาลที่ 5 พระองค์เจ้าประไพศรีสอาด ทรงได้เข้าเป็นสามัญสมาชิกของหอพระสมุดวชิรญาณในพระบรมมหาราชวัง ทั้งยังได้ทรงร่วมนิพนธ์วชิรญาณสุภาษิต ในโอกาสจัดงานฉลองหอพระสมุดวชิรญาณที่ได้ตั้งมาเป็นปีที่ 8 และพิธีเปิดอาคารใหม่ ณ บริเวณตึกโรงทองเก่า (ปัจจุบันคือ ตึกสำนักราชเลขาธิการ) วันที่ 15 พฤษภาคม พ.ศ. 2432 ด้วย[1] พ.ศ.2440 พระบรมวงศานุวงศ์ฝ่ายในได้ร่วมกันถวายปัจจัยเพื่อปฏิสังขรณ์วัดราชบุรณราชวรวิหาร พระองค์เจ้าประไพศรีสอาด ทรงร่วมถวายเงิน 2 ชั่ง[2]

พระเจ้าบรมวงศ์เธอ พระองค์เจ้าประไพศรีสอาด ประชวรเป็นพระโรคพยาธิ แพทย์หลวงประกอบพระโอสถถวายพระอาการหาคลายไม่ มีแต่ทรงกับทรุด[3] สิ้นพระชนม์เมื่อวันที่ 18 พฤษภาคม พ.ศ. 2453 พระชันษา 42 ปี พระราชทานเพลิงพระศพ ณ พระเมรุผ้าขาว วัดเทพศิรินทราวาสราชวรวิหาร วันที่ 10 พฤษภาคม พ.ศ. 2455[4]

พระเกียรติยศ

[แก้]
ธรรมเนียมพระยศของ
พระเจ้าบรมวงศ์เธอ พระองค์เจ้าประไพศรีสอาด
ธงประจำพระอิสริยยศ
การทูลใต้ฝ่าพระบาท
การแทนตนข้าพระพุทธเจ้า
การขานรับพ่ะย่ะค่ะ/เพคะ

พระอิสริยยศ

[แก้]
  • พระเจ้าลูกเธอ พระองค์เจ้าประไพศรีสอาด (24 พฤษภาคม พ.ศ. 2410 — 11 พฤศจิกายน พ.ศ. 2411)
  • พระเจ้าน้องนางเธอ พระองค์เจ้าประไพศรีสอาด (11 พฤศจิกายน พ.ศ. 2411 — 18 พฤษภาคม พ.ศ. 2453)
  • พระเจ้าบรมวงศ์เธอ พระองค์เจ้าประไพศรีสอาด (หลังการสิ้นพระชนม์; 23 ตุลาคม พ.ศ. 2453)

เครื่องราชอิสริยาภรณ์

[แก้]

พงศาวลี

[แก้]

อ้างอิง

[แก้]
  1. มูลนิธิสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดา. วชิรญาณสุภาษิต. กรุงเทพ : นานมีบุ๊คส์พับลิเคชั่นส์, พิมพ์ครั้งที่ 1 พ.ศ. 2555. 326 หน้า. หน้า หน้าที่ 258. ISBN 978-616-7308-28-9
  2. "รายพระนามพระบรมวงษานุวงษ์ฝ่ายใน ที่ได้ถวายจตุปัจจัยมูล เพื่อการปฏิสังขรณ์ วัดราชบุรณะ" (PDF). ราชกิจจานุเบกษา. เล่ม 12 (ตอน 50): หน้า 496. 13 มีนาคม 1897. สืบค้นเมื่อ 4 สิงหาคม 2021.
  3. "ข่าวสิ้นพระชนม์" (PDF). ราชกิจจานุเบกษา. เล่ม 27 (ตอน 0 ง): หน้า 288. 29 พฤษภาคม 1910. สืบค้นเมื่อ 4 สิงหาคม 2021.
  4. กรมศิลปากร. สำนักวรรณกรรมและประวัติศาสตร์ (2011). ราชสกุลวงศ์ (PDF). กรุงเทพฯ: สำนักวรรณกรรมและประวัติศาสตร์ กรมศิลปากร. p. 78. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2017-02-02. สืบค้นเมื่อ 2021-08-04.
  5. ราชกิจจานุเบกษา, พระราชทานเหรียญรัตนาภรณ์ ฝ่ายใน เก็บถาวร 2015-10-02 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน, เล่ม ๒๑, ตอน ๓๒, ๖ พฤศจิกายน พ.ศ. ๒๔๔๗, หน้า ๕๗๐