İçeriğe atla

Nuit debout

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Nuit debout
2016 Fransa protestolarından bir görünüm
Tarih 31 Mart 2016 - devam ediyor
Yer Fransa geneli;[1] Paris, Orléans, Lyon, Marsilya, Nantes, Rennes, Avrupa Birliği üyesi ülkeler;[2] Belçika, Almanya, Lüksemburg, Kanada, Portekiz, İspanya, Polonya, Yunanistan
Sebep Çıkarılan yeni iş yasası
Hedef Fransa Hükümeti
Yöntem
Protestocular
  • Yürüyüş ve slogan atma
  • Çeşitli protesto yöntemleri
  • Yol kapatma
  • Taş atma
  • Vandalizm ve çevreye zarar verme
  • Molotofkokteyli kullanma

Emniyet güçleri
Son durum Belirsiz.
Taraflar
Fransızlar'dan oluşan halk kitlesi Fransa Hükümeti
Fransa Polisi
Fransa Jandarması
Öne çıkan kişiler
Fransa François Hollande
Fransa Manuel Valls
Fransa Michel Sapin
Sayı
170,000 (Fransa Hükümeti)
500,000 (CGT)
Kayıplar
3'ü ağır 24 polis yaralandı[3]
Çatışmalarda 124 gösterici gözaltına alındı, polisin şiddetli müdahaleleri sonrası onlarca göstericinin yaralandığı düşünülüyor.[4]

"Nuit debout" protestoları (Türkçe"Gece Ayakta") protestoları olarak bilinen Fransa'da içerisinde "Yeni İş Yasası" adıyla[5] yer alan kısıtlayıcı kanunlarında yer aldığı çalışma reformlarına karşı gösteri ve grevlerinde yer aldığı, 31 Mart 2016'da Fransa hükûmetine karşı başlatılan,[6] Fransa geneline yayılan ve işçi sendikalarının da destek verdiği sivil halk ayaklanması. "Yeni İş Yasası" adıyla Fransa Hükûmeti tarafından çıkarılan kanunla günlük çalışma saatleri artırılmış,[7] çalışan işçilerin sosyal hakları kısıtlanmış ve işverenlere, çalışanlar aleyhine ek haklar tanınmıştır.

Fransa'da hükûmetin "çalışma piyasasına esneklik kazandırmak" amacıyla çıkardığını iddia ettiği İş Kanunu'na karşı Fransa genelinde sendikalar, öğrenci birlikleri ve gençlik örgütlerinin çağrılarıyla düzenlenen gösterilere dönüşmüş, göstericiler ile polis çatışmıştır.

Paris, Nantes, Marsilya, Toulouse, Bordeaux, Rennes ve Strazburg'un da dahil olduğu 163 yerde halk gösterileri düzenlendi. Fransa İçişleri Bakanlığı 12 Mayıs 2016 tarihindeki sokak gösterilerine ülke çapında 55 binden fazla kişinin katıldığını açıkladı. İşsizler, öğrenciler, emekliler, işçiler, güvencesiz çalışanlar, beyaz yakalar, evsizler ve diğer birçok gruptan oluşan göstericiler Paris'in en büyük meydanlarından Cumhuriyet Meydanında toplanarak eylem yapmıştır. Gece Ayakta adı verilen eylemler ülke geneline yayılmış Fransız medyası, eylemlerle New York'taki Wall Street'i İşgal Et (Occupy Wall Streeet) ve Madrid'deki 2011-2012 İspanya protestoları (İndgnados) hareketleri arasında benzerlik[kaynak belirtilmeli] bulunduğunu belirtti.

Paris'te düzenlenen protestolarda eylemci topluluğun arasında yer alan bir grup, polise molotofkokteyli, taş ve cam şişe atmış, polisler ise göstericilere karşı göz yaşartıcı gaz atılmıştır. Polis helikopteri de sürekli olarak gösteri bölgesi üstünde gözlem uçuşu yapmıştır.[8]

Medyaya sansür ve dezenformasyon

[değiştir | kaynağı değiştir]

Olaylar sırasında polisin hedef gözeterek bir göstericiye gaz bombası attığı bir video sosyal medyada kısa sürede yayılırken, görüntülerin yer aldığı internet sitelerinin sayfalarının tümünde görüntülerin kaldırılmıştır.[9] Rennes kentinde çatışma ve gösterileri görüntüleyen gazetecinin kaydettiği görüntülere polislerce müdahalede bulunulmuştur.[10] Yine Fransız Polisi göstericilere karşı orantısız güç kullanmış,[11] Toulouse kentindeki protestolarda bir polisin kadın göstericilerden birini boğazında tutarak gerçekleştirdiği orantısız müdahalesi ve bir göstericiyi hedef göstererek sıktığı gaz bombası görüntüleri ülkedeki eylemleri yakından takip eden uluslararası basında geniş yer buldu.[12] Ülke genelinde süren protestolara karşı polis müdahalesi sürmüş, gösterici ve güvenlik güçleri sık sık karşı karşıya gelmiş,[13] polis göstericilere sık sık biber gazı, göz yaşartıcı gaz, plastik mermi ve jop ile müdahalelerde bulunmaktadır.[14]

Ülke geneline yayılan protestolarda demiryolu çalışanları ve nakliye işçilerinin greve gitme kararı sonrası şehirlerarası trenlerin yarısı, yüksek hızlı demiryolu treni seferlerinin üçte ikisi ve banliyö treni seferlerinin dörtte biri hizmet verememiş, Fransa'dan İspanya'ya giden trenlerin üçte birinin çalışmayacağı bildirildi. Nakliye işçilerinin ise Paris, Caen, Le Havre ve Bordeaux kentlerinde yol kapatma eylemi yapması sonucu trafikte büyük aksamalar yaşandı.[15]

Uluslararası tepkiler

[değiştir | kaynağı değiştir]
  • Türkiye Türkiye Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan protesto hakkını kullanan göstericilere karşı Fransız polisinin uyguladığı şiddeti[16] kınadığını, insan hakları örgütlerini ve batılı politikacıları yaşananlara karşı duyarlı olmaya çağırmıştır.[17] Dışişleri Bakanlığı Sözcüsü Tanju Bilgiç de yaptığı açıklamada Fransız güvenlik güçlerinin göstericilere karşı sertleşen müdahalelerinden endişe duyduklarını yetkililerin göstericilere karşı orantısız güç kullanmaktan kaçınmasını beklediklerini söylemiştir.[18]

Ayrıca bakınız

[değiştir | kaynağı değiştir]
  1. ^ "Fransa alev alev yanıyor! 163 yerde büyük gösteri". Sadece Haber Tv. 13 Mayıs 2016. 4 Haziran 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Haziran 2016. 
  2. ^ ""Avrupa Baharı" mı başladı?". Takvim. 30 Mayıs 2016. 31 Mayıs 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Haziran 2016. 
  3. ^ "Fransa'da eylemciler polisle çatıştı". Deutsche Welle. 29 Nisan 2016. 9 Mayıs 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Haziran 2016. 
  4. ^ "'Gece Ayakta' olan Fransız muhalefeti gündüz de sokağa çıktı". Zete.com. 29 Nisan 2016. 4 Haziran 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Mayıs 2016. 
  5. ^ "Paris alev alev yanıyor". Milliyet. 18 Mayıs 2016. 19 Mayıs 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Mayıs 2016. 
  6. ^ Hugh Schofield (26 Mayıs 2016). "Fransa grevde: Sendikalar ve hükümet karşı karşıya". BBC. 29 Mayıs 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Mayıs 2016. 
  7. ^ "Paris sokakları alev alev!". Haber3.com. 18 Mayıs 2016. 4 Haziran 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Mayıs 2016. 
  8. ^ Gülten Özbey (28 Nisan 2016). "Fransa'da iş kanunu karşıtı eylemlerde çatışmalar çıktı". Paris: Hürriyet. 4 Haziran 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Mayıs 2016. 
  9. ^ "Fransız polisinden medyaya sansür: Videoyu sildirdi". Haber10.com. 28 Mayıs 2016. 4 Haziran 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Mayıs 2016. 
  10. ^ "Fransız polisi tek tek sildirdi". Sabah. 1 Haziran 2016. 2 Haziran 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Haziran 2016. 
  11. ^ "Paris'e sansür Gezi'ye belgesel". Güneş. 29 Mayıs 2016. 29 Mayıs 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Haziran 2016. 
  12. ^ "Fransız polisinden sert müdahale". Hürriyet. 28 Mayıs 2016. 29 Mayıs 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Haziran 2016. 
  13. ^ "Fransa'da binlerce kişi sokaklara çıktı, polis müdahale etti". Ulusal Kanal. 20 Mayıs 2016. 21 Mayıs 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Haziran 2016. 
  14. ^ "France: Violent clashes rock Paris as tear gas used at labour reform demo" (İngilizce). Ruptly TV. 26 Mayıs 2016. 4 Haziran 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Haziran 2016. 
  15. ^ "Paris'te sokaklar alev alev yanıyor". Haber10.com 20 Mayıs 2016. 20 Mayıs 2016. 19 Mayıs 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Mayıs 2016. 
  16. ^ Hilmi Hacaloğlu (30 Mayıs 2016). "Erdoğan Fransız Polisinin Uyguladığı Şiddeti Kınadı". Amerikanın Sesi. 4 Haziran 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Mayıs 2016. 
  17. ^ "Erdoğan, Fransa'daki polis şiddetini 'kınadı': "Bana nasihat ediyordunuz, akıl veriyordunuz"". Zete.com. 30 Mayıs 2016. 4 Haziran 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Mayıs 2016. 
  18. ^ "Tanju Bilgiç'ten Fransa'ya uyarı: Orantısız güçten kaçının". Habertürk. 30 Mayıs 2016. 31 Mayıs 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Haziran 2016. 

Dış bağlantılar

[değiştir | kaynağı değiştir]