از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
زبان سوی یکی از زبان‌های ایران مرکزی که در شاخۀ زبان‌های ایرانی غربی قرار می‌گیرد. گویشوران این زبان در ۷،۰۳۰ نفر و تقریباً هزارنفر تخمین زده شده‌است.[۳]
- ↑ Ethnologue 16 gives a figure of 7,030. However, this is a gustimate based on 35,000 speakers divided among five recognized languages.
- ↑ سوی منبع در اتنولوگ (16th ed., 2009)
- ↑ «آشنایی با زبان سوی Ethnologue». بایگانی‌شده از اصلی در ۴ مارس ۲۰۱۶. دریافت‌شده در ۲۱ مارس ۲۰۱۳.
|
|---|
| باستان | |
|---|
| میانه | |
|---|
| نو | |
|---|
واژگان خوابیده زبان‌های منقرضشده را نشان میدهند. |
زبان‌های هندوایرانی |
|---|
|
|---|
| داردی | | کشمیری | |
|---|
| شینا | |
|---|
| پشهای | |
|---|
| کونار | |
|---|
| چیترال | |
|---|
| کوهستانی | |
|---|
|
|---|
| شمالی | |
|---|
| شمال غربی | |
|---|
| غربی | |
|---|
| مرکزی | |
|---|
| شرقی | |
|---|
| جنوبی | |
|---|
| قدیم | |
|---|
| میانه | |
|---|
| نیازبانها | |
|---|
دستهبندی
نشده | |
|---|
پیجینها و
کریولها | |
|---|
|
|
|---|
| باستان | |
|---|
| میانه | |
|---|
| نو | |
|---|
واژگان خوابیده زبان‌های منقرضشده را نشان میدهند. |
|
کد زبان‌های معرفیشده در ایزو ۶۳۹-۳ که حرف اول عنوان بینالمللی آنها حرف S است |
|---|
|
