ჯოზეფ ლისტერი: განსხვავება გადახედვებს შორის
[შემოწმებული ვერსია] | [შემოწმებული ვერსია] |
No edit summary |
// რედაქტირება Wikiplus-ით |
||
ხაზი 1: | ხაზი 1: | ||
{{ინფოდაფა მეცნიერი}} |
{{ინფოდაფა მეცნიერი}} |
||
'''ჯოზეფ ლისტერი''' ( |
'''ჯოზეფ ლისტერი''' ({{lang-en|Joseph Lister}}; დ. [[5 აპრილი]], [[1827]], აპტონი, [[ესექსი]]ს საგრაფო, — გ. [[10 თებერვალი]] [[1912]], უილმერი, კენტის საგრაფო) — [[ინგლისელი]] [[ქირურგია|ქირურგი]], ქირურგიაში ასეპტიკის ფუძემდებელი. 1852 წელს დაამთავრა ლონდონის უნივერისტეტი. ქირურგ-პროფესორი გლაზგოში (1860), ედინბურგსა (1869) და ლონდონში (1877-88). 1896-დან ლონდონის სამეფო ქირურგიული საზოგადოების თავმჯდომარე. ლონდონის სამეფო საზოგადოების პრეზიდენტი (1895-1900). ლისტერმა 1867 წელს გამოთქვა აზრი, რომ ჭრილობის ინფექციას იწვევს რაღაც ცოცხალი საწყისი, რომელიც გარედან ხვდება ჭრილობაში. მან პირველად შეიმუშავა ქირურგიულ ინფექციასთან ბრძოლის თეორიულად დასაბუთებული ღონისძიებანი; მისი მეთოდით ჭრილობაზე ადებდნენ კარბოლმჟავაში დასველებულ სამფენოვან ნახვევებს, საოპერაციო ოთახის ჰაერში აფრქვევდნენ კარბოლმჟავას და ამავე მჟავით ამუშავებდნენ საოპერაციო ველს, ქირურგის ხელებსა და საოპერაციო ინსტრუმენტებს. ლისტერის მეთოდის შემოღების შემდეგ მკვეთრად შემცირდა ოპერაციის შემდგომი სიკვდილიანობა, თითქმის გაქრა სეპტიკური გართულებები. ლისტერმა პირველმა (1852) აღწერა გუგის გამაფართოებელი და დამავიწროებელი კუნთები და სხვა. |
||
==ლიტერატურა== |
==ლიტერატურა== |
||
ხაზი 7: | ხაზი 7: | ||
==რესურსები ინტერნეტში== |
==რესურსები ინტერნეტში== |
||
* [http://www.lister-institute.org.uk ლისტერის ინსტიტუტი] |
* [http://www.lister-institute.org.uk ლისტერის ინსტიტუტი] |
||
== სქოლიო == |
|||
{{სქოლიო}} |
|||
[[კატეგორია:ინგლისელი ქირურგები]] |
[[კატეგორია:ინგლისელი ქირურგები]] |
უკანასკნელი რედაქცია 14:07, 20 ივნისი 2024-ის მდგომარეობით
ჯოზეფ ლისტერი (ინგლ. Joseph Lister; დ. 5 აპრილი, 1827, აპტონი, ესექსის საგრაფო, — გ. 10 თებერვალი 1912, უილმერი, კენტის საგრაფო) — ინგლისელი ქირურგი, ქირურგიაში ასეპტიკის ფუძემდებელი. 1852 წელს დაამთავრა ლონდონის უნივერისტეტი. ქირურგ-პროფესორი გლაზგოში (1860), ედინბურგსა (1869) და ლონდონში (1877-88). 1896-დან ლონდონის სამეფო ქირურგიული საზოგადოების თავმჯდომარე. ლონდონის სამეფო საზოგადოების პრეზიდენტი (1895-1900). ლისტერმა 1867 წელს გამოთქვა აზრი, რომ ჭრილობის ინფექციას იწვევს რაღაც ცოცხალი საწყისი, რომელიც გარედან ხვდება ჭრილობაში. მან პირველად შეიმუშავა ქირურგიულ ინფექციასთან ბრძოლის თეორიულად დასაბუთებული ღონისძიებანი; მისი მეთოდით ჭრილობაზე ადებდნენ კარბოლმჟავაში დასველებულ სამფენოვან ნახვევებს, საოპერაციო ოთახის ჰაერში აფრქვევდნენ კარბოლმჟავას და ამავე მჟავით ამუშავებდნენ საოპერაციო ველს, ქირურგის ხელებსა და საოპერაციო ინსტრუმენტებს. ლისტერის მეთოდის შემოღების შემდეგ მკვეთრად შემცირდა ოპერაციის შემდგომი სიკვდილიანობა, თითქმის გაქრა სეპტიკური გართულებები. ლისტერმა პირველმა (1852) აღწერა გუგის გამაფართოებელი და დამავიწროებელი კუნთები და სხვა.
ლიტერატურა
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]- Скороходов Л. Я. Джозеф Листер. Столетие антисептики. — Л-д: Изд. АН СССР «Наука», 1971.
რესურსები ინტერნეტში
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]სქოლიო
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]- ↑ 1.0 1.1 SNAC — 2010.
- ↑ 2.0 2.1 Cartwright F. F. Encyclopædia Britannica
- ↑ 3.0 3.1 3.2 Lundy D. R. The Peerage
- ↑ 4.0 4.1 ბროკჰაუზის ენციკლოპედია
- ↑ 6.0 6.1 Gran Enciclopèdia Catalana — Grup Enciclopèdia, 1968.
- ↑ 7.0 7.1 Brozović D., Ladan T. Hrvatska enciklopedija — LZMK, 1999. — 9272 გვრ.
- ↑ 8.0 8.1 Académie nationale de médecine
- ↑ 9.0 9.1 Base biographique — BIU Santé.
- ↑ Gadsdens of Upton House West Ham — 2014.
- ↑ Brand R. A. Biographical Sketch: Baron Joseph Lister, FRCS, 1827-1912 // Clinical Orthopaedics and Related Research — Springer Science+Business Media, 2010. — Vol. 468, Iss. 8. — P. 2009–2011. — ISSN 0009-921X; 1528-1132 — doi:10.1007/S11999-010-1319-3
- ↑ https://archiveshub.jisc.ac.uk/search/archives/e7a4a66e-de4a-3a3b-920b-0c065f4fd7b3
- ↑ Hansard 1803–2005
- ↑ Plarr's Lives of the Fellows
- ↑ 15.0 15.1 Kindred Britain
- ↑ Award winners : Copley Medal — Royal Society.
- ↑ https://www.thersa.org/about/albert-medal/past-winners