Прејди на содржината

75 Лебед

Од Википедија — слободната енциклопедија
75 Лебед
Податоци од набљудување
Епоха J2000      Рамноденица J2000
Соѕвездие Лебед
Ректасцензија 21ч 40м &1000000000111079500000011,10795с[1]
Деклинација +43° 16′ &1000000000025816100000025,8161″[1]
Прив. величина (V) 5.09[2]
Особености
Развојна фаза Црвен џин
Спектрален тип M1IIIab[3]
B−V Боен показател 1,601 ± 0,006[2]
Променлив тип можна[4]
Астрометрија
Радијална брзина (Rv)−29,25 ± 0,14[1] км/с
Сопствено движење (μ) Рект: +62.366[1] млс/г
Дек.: +15.488[1] млс/г
Паралакса (π)7.5210 ± 0.1706[1] млс
Оддалеченост434 ± 10 сг
(133 ± 3 пс)
Апсолутна величина (MV)−0.36[2]
Податоци
Полупречник44,61+3,12
7,77
[1] R
Сјајност438,5 ± 11,5[1] L
Температура3.954+397
131
[1] K
Други ознаки
75 Cyg, NSV 13834, BD+42°4177, GC 30338, HD 206330, HIP 106999, HR 8284, SAO 51167, WDS J21402+4316[5]
Наводи во бази
SIMBAD— податоци

75 Лебеддвојна ѕвезда[6] во северното соѕвездие Лебед. Може да се забележи со човековото око како темна, црвеникава ѕвезда со привидна величина од 5,09.[2] Системот се наоѓа на растојание од 434 светлосни години од Сонцето, според измерената паралакса, и се приближува кон Земјата со радијална брзина од −29 км/с.[1]

Парот е на меѓусебно аголно растојание од 2,7 лачни секунди од 2008 година, при што придружникот има привидна величина од 10,7.[6] Посјајната величина од 5,18[6] е на остарениот црвен џин од спектрален тип M1IIIab.[3] Бидејќи го искористила водоодното гориво во јадрото, iѕвездата нараснала до 45[1] пати од Сончевиот полупречник. Постојат сомнежи дека станувва збор за променлива ѕвезда од непознат тип и амплитуда.[4] Ѕвездата зрачи со сјајност 439[1] пати поголема од сјајноста на Сонцето од нараснатата фотосфера при делотворна температура од 3.954 K.[1]

Оптички придружник е во близина на парот, од спектрален тип K, на само неколку лачни секунди со привидна величина од 10,14.[7]

  1. 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 Brown, A. G. A.; и др. (Gaia collaboration) (август 2018). „Gaia Data Release 2: Summary of the contents and survey properties“. Astronomy & Astrophysics. 616. A1. arXiv:1804.09365. Bibcode:2018A&A...616A...1G. doi:10.1051/0004-6361/201833051. Запис на DR2 од „Гаја“ за овој извор на VizieR.
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 Anderson, E.; Francis, Ch. (2012), „XHIP: An extended hipparcos compilation“, Astronomy Letters, 38 (5): 331, arXiv:1108.4971, Bibcode:2012AstL...38..331A, doi:10.1134/S1063773712050015.
  3. 3,0 3,1 Keenan, Philip C.; McNeil, Raymond C. (1989), „The Perkins catalog of revised MK types for the cooler stars“, Astrophysical Journal Supplement Series, 71: 245, Bibcode:1989ApJS...71..245K, doi:10.1086/191373.
  4. 4,0 4,1 Samus, N. N.; и др. (2017), „General Catalogue of Variable Stars“, Astronomy Reports, GCVS 5.1, 61 (1): 80–88, Bibcode:2017ARep...61...80S.
  5. „75 Cyg“. SIMBAD. Центар за астрономски податоци во Стразбур. (англиски)
  6. 6,0 6,1 6,2 Eggleton, P. P.; Tokovinin, A. A. (September 2008), „A catalogue of multiplicity among bright stellar systems“, Monthly Notices of the Royal Astronomical Society, 389 (2): 869–879, arXiv:0806.2878, Bibcode:2008MNRAS.389..869E, doi:10.1111/j.1365-2966.2008.13596.x.
  7. „BD+42 4177C“. SIMBAD. Центар за астрономски податоци во Стразбур. (англиски)