Прејди на содржината

IC 5146

Од Википедија — слободната енциклопедија
IC 5146
маглина
Оддавна маглина
Оптичка слика на IC 5146
Податоци од набљудување: епоха J2000
Ректасцензија21ч 53м &1000000000000028700000028,7с
Деклинација+47° 16′ &1000000000000000100000001″
Оддалеченост2.500±100[1] сг   (780±30 пс)
Привидна величина (V)+7,2
Привидни димензии (V)12′
СоѕвездиеЛебед
ОзнакиCocoon Nebula, Caldwell 19, Sh 2-125
Поврзано: Списоци на маглини

IC 5146 (Кожурец) — отсјајна[2]/оддавна[3] маглина во соѕвездието Лебед. Описот NGC се однесува на IC 5146 како јато од ѕвезди со привидна величина од 9,5 св во темна и сјајна маглина. Јатото е познато и под името Колкиндер 470.[4] Има сјајност од +10.0[5]/+9.3[3]/+7.2.[6] Неговите небесни координати се ректасцензија 21° 53.5" и деклинација +47° 16". Во близина се ѕвездата Пи1 Лебед, расеаното јато NGC 7209 во Гуштер и сјајното расеано јато M39 сите видливи со човековото око.[2][5] Јатото е на растојание од околу 4.000 сг, и централната ѕвезда која го осветлува се создала пред околу 100.000 години;[7] маглината е со пречник од 12 лачни минути, што е еднакво на распон од 15 светлосни години.[6]

Кога се набљудува IC 5146, теманата маглина Бернард 168 (B168) е нераздвоив дел од тоа искуство, создавајќи темна линија која го обиколуба јатотокон запад создавајќи изглед на опашка зад јатото.

Поглед на ѕвездородната област IC 5146 од вселенскиот телескоп Хершел,ESA.

Млади ѕвездени тела

[уреди | уреди извор]

IC 5146 ѕвездородна област каде постојано се создаваат ѕвезди. Набљудувањата направени со вселснкиот телескоп Спицер и опсерваторијата Чандра забележале над стотина млади ѕбездени тела.[8][9] Забележани се млади ѕвезди во двете оддавни маглини, каде гасото е јонизиран од масивните млади ѕвезди, ив во инфрацрвениот темен молекуларен облак се создава „опашка“. Најмасивната ѕвезда во областа е BD +46 3474,ѕвезда од типот B1 за која има проценка дека е 14±4 пати помасивна од масата на сонцето.[10]

Друга занимлива ѕвезда во маглината е BD +46 3471, која е пример за HAeBe-ѕвезда, ѕвезда со средна маса и силни оддавни линии во спектарот.[11]

Галерија

[уреди | уреди извор]
  1. Kuhn, Michael A.; Hillenbrand, Lynne A.; Sills, Alison; Feigelson, Eric D.; Getman, Konstantin V. (2018). „Kinematics in Young Star Clusters and Associations with Gaia DR2“. The Astrophysical Journal. 870 (1): 32. arXiv:1807.02115. Bibcode:2019ApJ...870...32K. doi:10.3847/1538-4357/aaef8c.
  2. 2,0 2,1 Eicher, David J. (1988). The Universe from Your Backyard: A Guide to Deep-Sky Objects from Astronomy Magazine. AstroMedia (Kalmbach Publishing Company). ISBN 0-521-36299-7.
  3. 3,0 3,1 Sanqunetti, Doug (2007). „IC 5146 - Cocoon Nebula“. dougsastro.net. Посетено на 2008-08-06.[мртва врска]
  4. O'Meara, Stephen James: The Caldwell Objects, Sky Publishing Corporation ISBN 0-933346-97-2 page 80
  5. 5,0 5,1 Pasachoff, Jay M. (2000). „Atlas of the Sky“. Stars and Planets. New York, NY: Peterson Field Guides. стр. 578. ISBN 0-395-93432-X.
  6. 6,0 6,1 Cannistra, Steve (2004). „Cocoon Nebula“. starrywonders.com. Посетено на 2008-08-06.
  7. Немиров, Р.; Бонел, Џ., уред. (14 октомври 2002). „IC 5146: The Cocoon Nebula“. Астрономска слика на денот. НАСА. Посетено на 6 август 2008. (англиски)
  8. Harvey, Paul M.; Huard, Tracy L.; Jørgensen, Jes K.; Gutermuth, Robert A.; Mamajek, Eric E.; Bourke, Tyler L.; Merín, Bruno; Cieza, Lucas; Brooke, Tim; Chapman, Nicholas; Alcalá, Juan M.; Allen, Lori E.; Evans II, Neal J.; Di Francesco, James; Kirk, Jason M. (2008). „TheSpitzerSurvey of Interstellar Clouds in the Gould Belt. I. IC 5146 Observed With IRAC and MIPS“. The Astrophysical Journal. 680 (1): 495–516. Bibcode:2008ApJ...680..495H. doi:10.1086/587687. ISSN 0004-637X.
  9. Getman, Konstantin V.; Broos, Patrick S.; Kuhn, Michael A.; Feigelson, Eric D.; Richert, Alexander J. W.; Ota, Yosuke; Bate, Matthew R.; Garmire, Gordon P. (2017). „Star Formation In Nearby Clouds (SFiNCs): X-Ray and Infrared Source Catalogs and Membership“. The Astrophysical Journal Supplement Series. 229 (2): 28. arXiv:1612.05282. Bibcode:2017ApJS..229...28G. doi:10.3847/1538-4365/229/2/28. ISSN 1538-4365.
  10. Weidner, Carsten; Kroupa, Pavel (2005). „The maximum stellar mass, star-cluster formation and composite stellar populations“. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 365 (4): 1333–1347. arXiv:astro-ph/0511331. Bibcode:2006MNRAS.365.1333W. doi:10.1111/j.1365-2966.2005.09824.x. ISSN 0035-8711.
  11. Reipurth, Bo (2008). Handbook of star forming regions. San Francisco: Astronomical Society of the Pacific. ISBN 978-1-58381-670-7.

Надворешни врски

[уреди | уреди извор]


Координати: Ѕвездена карта &1000000000000002100000021ч &1000000000000005300000053м &1000000000000003200000032с, +&1000000000000004700000047° &1000000000000001600000016′ &1000000000000000600000006″