Naar inhoud springen

Eurovisiesongfestival 1982

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Eurovisiesongfestival 1982
1982 Eurovision Song Contest
Gastland Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk
Locatie Harrogate International Centre, Harrogate
Omroep BBC
Datum 24 april 1982
Presentator Jan Leeming
Winnaar
Land Vlag van Duitsland Duitsland
Lied Ein bißchen Frieden
Artiest Nicole
Tekst Bernd Meinunger
Componist Ralph Siegel
Andere gegevens
Stem­gegevens Elk land verdeelt 12, 10, 8, 7, 6, 5, 4, 3, 2 en 1 punten
Aantal landen 18
Terugtrekkend Vlag van Frankrijk Frankrijk
Vlag van Griekenland Griekenland
Nul punten Vlag van Finland Finland
Chronologie
◄ 1981 – 1983 ►

Het Eurovisiesongfestival 1982 was het zevenentwintigste Eurovisiesongfestival en vond plaats op 24 april 1982 in Harrogate, Engeland. Het programma werd gepresenteerd door Jan Leeming.

Van de 18 deelnemende landen won Duitsland met het lied Ein bißchen Frieden, uitgevoerd door Nicole. Dit lied kreeg 161 punten, 15,4% van het totale aantal punten. Met 100 punten werd Israël tweede, gevolgd door Zwitserland op de derde plaats met 97 punten.

Het interludium werd gevuld met beelden van Yorkshire en Howard Castle.

Puntentelling

[bewerken | brontekst bewerken]

Stemstructuur

[bewerken | brontekst bewerken]

Net als het voorgaande jaar werden in de nationale jury punten toegekend aan elk liedje. Het liedje met het meeste aantal stemmen, kreeg twaalf punten. De tweede keus kreeg tien punten en de derde plaats tot en met tiende plaats kregen acht tot en met één punten. Stemmen op het eigen land is niet toegestaan.[1]

Score bijhouden

[bewerken | brontekst bewerken]

De score werd bijgehouden op een scorebord dat in de zaal hing. De landen stonden in het Engels op het bord met daarachter een afbeelding van de vlag. Achter elk land stond het totaal aantal punten. De gegeven punten werden gelijk bij het totaal van het land opgeteld. De presentatrice stond op het podium, schuin voor het scorebord. Van de landen die al punten doorgegeven hadden, was de naam van het land verlicht. Nadat een land alle punten had gegeven, verschenen onder in beeld de land- en liedjesnaam van het hoogst genoteerde land. Linksboven in beeld was het beeld te zien van de artiest vanuit de green room.

Het bellen van de landen ging op volgorde van deelname. Het geven van de punten gebeurde in volgorde van laag naar hoog. De vertegenwoordiger van het land noemde het land en het aantal punten in het Engels of Frans. De presentatrice herhaalde dit in de taal waarin de punten gegeven werden om daarna beide gegevens in de andere taal te herhalen. Daarbij werd zowel in het Engels als het Frans points gebruikt.

Met nog vier landen te gaan gaf Joegoslavië de doorslag. Na de punten van dit land was Duitsland met 131 punten niet meer in te halen door Israël dat 80 punten had.

Plaats Land Artiest Titel Punten
1 Vlag van Duitsland Duitsland Nicole Ein bißchen Frieden 161
2 Vlag van Israël Israël Avi Toledano Hora 100
3 Vlag van Zwitserland Zwitserland Arlette Zola Amour on t'aime 97
4 Vlag van België België Stella Si tu aimes ma musique 96
5 Vlag van Cyprus Cyprus Anna Vissi Mono i agapi 85
6 Vlag van Luxemburg Luxemburg Svetlana Cours après le temps 78
7 Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk Bardo One step further 76
8 Vlag van Zweden Zweden Chips Dag efter dag 67
9 Vlag van Oostenrijk Oostenrijk Mess Sonntag 57
10 Vlag van Spanje Spanje Lucía Él 52
11 Vlag van Ierland Ierland The Duskeys Here today, gone tomorrow 49
12 Vlag van Noorwegen Noorwegen Jahn Teigen & Anita Skorgan Adieu 40
13 Vlag van Portugal Portugal Doce Bem bom 32
14 Vlag van Joegoslavië (1943-1992) Joegoslavië Aska Halo halo 21
15 Vlag van Turkije Turkije Neco Hani? 20
16 Vlag van Nederland Nederland Bill van Dijk Jij en ik 8
17 Vlag van Denemarken Denemarken Brixx Video Video 5
18 Vlag van Finland Finland Kojo Nuku pommiin 0

België en Nederland

[bewerken | brontekst bewerken]

België werd vertegenwoordigd door Stella, die knap vierde werd. Nederland werd vertegenwoordigd door Bill van Dijk. Zijn naam stond echter als "Bill van Dijke" op de titelkaarten die in beeld verschenen.

Terugkerende artiesten

[bewerken | brontekst bewerken]
Land Artiest Eerdere deelname
Vlag van België België Stella Vlag van Nederland Nederland 1970 (deel van Hearts of Soul)
Vlag van België België 1977 (deel van Dream Express)
Vlag van Cyprus Cyprus Anna Vissi Vlag van Griekenland Griekenland 1980
Vlag van Noorwegen Noorwegen Jahn Teigen
Anita Skorgan
Vlag van Noorwegen Noorwegen 1978
Vlag van Noorwegen Noorwegen 1977 en 1979
Vlag van Portugal Portugal Teresa Miguel en Fatima Padinha (deel van Doce) Vlag van Portugal Portugal 1978 (deel van Gemini)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk Sally-Ann Triplett (deel van Bardo) Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk 1980 (deel van Prima Donna)

Nationale keuzes

[bewerken | brontekst bewerken]

Seid Memić-Vajta die het voorgaande jaar nog voor Joegoslavië aantrad, was nu derde bij Jugovizija. Yardena Arazi werd tweede in de Israëlische voorronde Kdam. Zes jaar eerder zong ze nog in de groep Chocolad Menta Mastik op het songfestival. Ex-winnaar Izhar Cohen moest genoegen nemen met een zevende plaats. Voor Denemarken werd Tommy Seebach (Eurovisiesongfestival 1979 en 1981) tweede. In Duitsland was er heel wat bekend volk in de preselectie met Séverine die in 1971 voor Monaco won, Mary Roos die in 1972 al eens derde voor Duitsland eindigde, Jürgen Marcus die in 1976 voor Luxemburg zong en Paola die in '69 en in '80 voor Zwitserland zong.

Terugtrekkende landen

[bewerken | brontekst bewerken]

Opmerkelijk was de inzending van Spanje. Nota bene terwijl het gastland verwikkeld was in de Falklandoorlog kwam Spanje met een tango het Britse toneel op, wat gezien de Argentijnse wortels van die stijl uiteraard gevoelig lag. Het lied werd tiende, het Verenigd Koninkrijk gaf nul punten.

 Deelnemende landen
 Landen die al meegedaan hebben maar niet meedoen