Andrea Petković
.jpg)
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
9 września 1987 |
| Wzrost |
180 cm |
| Gra |
praworęczna |
| Status profesjonalny |
2006 |
| Zakończenie kariery |
30 sierpnia 2022 |
| Trener |
Petar Popović |
| Gra pojedyncza | |
| Wygrane turnieje |
7 WTA, 9 ITF |
| Najwyżej w rankingu |
9 (10 października 2011) |
| Australian Open |
QF (2011) |
| Roland Garros |
SF (2014) |
| Wimbledon |
3R (2011, 2014, 2015) |
| US Open |
QF (2011) |
| Gra podwójna | |
| Wygrane turnieje |
1 WTA, 3 ITF |
| Najwyżej w rankingu |
46 (14 lipca 2014) |
| Australian Open |
QF (2017) |
| Roland Garros |
3R (2011, 2014) |
| Wimbledon |
SF (2014) |
| US Open |
2R (2009, 2011, 2016, 2021) |
| Strona internetowa | |
Andrea Petković (sr. Андреа Петковић, ur. 9 września 1987 w Tuzli) – niemiecka tenisistka pochodzenia serbskiego, najwyżej sklasyfikowana w rankingu na 9. miejscu, zaś w deblu na 46. miejscu. Jej trenerem jest Eric van Harpen[1]. Dotychczas w grze pojedynczej wygrała sześć turniejów WTA – w Bad Gastein (2009 i 2014), w Strasburgu (2011), w Charleston i Sofii (2014) oraz w Antwerpii (2015). Dotarła również do półfinału French Open 2014 w grze pojedynczej. Zwyciężyła także w jednym turnieju WTA w grze podwójnej w Chicago (2021). Ośmiokrotnie triumfowała w imprezach ITF. Reprezentantka kraju w Pucharze Federacji.
Życie prywatne
[edytuj | edytuj kod]Andrea Petković urodziła się w Tuzli w serbskiej rodzinie[2]. Zaczęła grać w tenisa w wieku 6 lat. Jej ojciec i zarazem pierwszy trener, Zoran Petković, był zawodowym tenisistą[3] i reprezentantem Jugosławii w Pucharze Davisa[4].
Poza tenisem, Andrea uwielbia czytać. Jej ulubionymi pisarzami są Goethe i Wilde. Jej matka, Amira, jest z zawodu pomocą dentystyczną, zaś siostra Anja studiuje. Andrea ukończyła szkołę średnią w 2006 roku. Od 2008 roku studiuje politologię na uniwersytecie FernUniversität Hagen[5].
Andrea Petković, po ośmiu latach życia w Niemczech, w 2001 roku przyjęła niemieckie obywatelstwo[6]. Zna języki: serbski, niemiecki, angielski oraz francuski[7]. Na początku kariery zawodowej pisała dla gazety Frankfurter Allgemeine Zeitung pamiętnik o jej życiu zawodniczym[8].
Kariera
[edytuj | edytuj kod]Kariera juniorska
[edytuj | edytuj kod]Petković zaczynała swoją karierę juniorską, podczas turniejów w Niemczech. Już w pierwszym roku występów, 2001, doszła do finału turnieju w holenderskim Leidschendam-Voorburg. Przegrała w nim z Tatianą Uwarową. W juniorskim Wielkim Szlemie zadebiutowała rok później, podczas US Open, kiedy odpadła w drugiej rundzie, po przegranej z Mariją Kirilenko, późniejszą zwyciężczynią[9].
W 2002 wygrała turniej Dutch Junior Open w Castricum (w finale pokonała Katerynę Bondarenko)[10] oraz doszła do finału Eravis Epitok Cup w Budapeszcie[11]. W grudniu odpadła w 1. rundzie Orange Bowl, po przegranej z Katherine Baker.
Podczas Australian Open 2003 doszła do 1/8 finału gry pojedynczej[12]. W deblu, w parze z Tatjaną Malek, przegrały w drugiej rundzie z Mădăliną Gojneą i Eden Maramą[13]. W kwietniu odpadła w ćwierćfinale międzynarodowych mistrzostw Chorwacji w Umag[14]. W rankingu ITF z 25 listopada została sklasyfikowana na 39. miejscu w klasyfikacji gry singlowej, najwyższym w karierze[15].
2002–2004
[edytuj | edytuj kod]Pierwszym turniejem seniorskim, w jakim zagrała Petković, była impreza WTA w Hamburgu. Przegrała tam w pierwszej rundzie kwalifikacji z Claudią Kardys[16][17]. Pod koniec września, w Lipsku, odpadła w 1. rundzie eliminacji[18][19].
Rok 2003 rozpoczęła turniejem w Buchen, gdzie otrzymała „dziką kartę” od organizatorów. W pierwszej rundzie wygrała z Anną-Leną Grönefeld, zaś w drugiej została pokonana przez Leslie Butkiewicz[20]. W sierpniu, w Hechingen, gdzie wystąpiła dzięki „dzikiej karcie”, odpadła w I rundzie z Elise Tamaëlą.
W lutym 2004 doszła do 1/4 finału w Buchen, a w maju wygrała w turnieju w Antalyi, wcześniej przechodząc przez eliminacje. W finale pokonała Katerynę Awdijenko. Miesiąc później triumfowała w Podgoricy, zarówno w grze pojedynczej, jak i w grze podwójnej (w parze z Sofią Awakową). Pod koniec czerwca, w Stuttgarcie, przegrała w pierwszej rundzie z turniejową „jedynką”, Sandrą Klösel. W Darmstadt odpadła w ćwierćfinale, a w Zwevegem w 1. rundzie. Tydzień później przegrała w eliminacjach do turnieju w Pétange.
Pod koniec sierpnia odpadła w drugiej rundzie w Bielefeld. Tydzień później, w pierwszej rundzie kwalifikacji do turnieju w Mestre pokonała Joannę Sakowicz, by w drugiej przegrać z Nadją Pavić. We wrześniowej imprezie w Denain, po przejściu eliminacji, doszła do 2. rundy. Została pokonana przez Pauline Parmentier. Miesiąc później, w Deauville, odpadła w drugiej rundzie.
2005
[edytuj | edytuj kod]Na początku 2005 odpadła w pierwszej rundzie eliminacji w Redbridge. W marcu przegrała w 1. rundzie w Buchen. Pod koniec maja, podczas J&S Cup w Warszawie, zadebiutowała w cyklu WTA. Odpadła w pierwszej fazie eliminacji z Carą Black w trzech setach (7:5, 3:6, 3:6). Dzięki „dzikiej karcie” wystąpiła w eliminacjach do turnieju Qatar Telecom German Open w Berlinie. Została pokonana w pierwszym meczu, przez Kvetę Peschke. Tydzień później, w Antalyi, odpadła w pierwszej rundzie.
W kwalifikacjach do turnieju w Zagrzebiu przegrała w II rundzie z Angelique Kerber. Pod koniec czerwca triumfowała w Davos, pokonując w finale Janette Bejlkovą 6:4, 6:2. Wygrała również w grze podwójnej, w parze z Zuzaną Hejdovą[21]. Następnie przegrała w drugiej rundzie w Stuttgarcie oraz w półfinale w Darmstadt. Dwa tygodnie później, w Pétange, odpadła w trzeciej rundzie kwalifikacji. W sierpniowym turnieju w Hechingen została pokonana w 2. rundzie z Tatjaną Malek. Następnie triumfowała w ITF-ie w holenderskim Alphen aan den Rijn. W finale wygrała z Evą Perą w dwóch setach: 7:5, 7:5. We wrześniu odpadła w eliminacjach do turniejów w Portorożu, Luksemburgu i w Filderstadt. W Joué-lès-Tours, po przejściu eliminacji, przegrała w pierwszym meczu. Następnie nie zdołała przejść kwalifikacji w Saint-Raphaël i Pradze.
2006
[edytuj | edytuj kod]Jako profesjonalistka zadebiutowała w turnieju WTA w Berlinie, przegrywając w drugiej fazie eliminacji z Jeleną Wiesniną. Dwa tygodnie później, w Campobasso, przegrała w pierwszej rundzie z Alisą Klejbanową. W Prościejowie nie przeszła kwalifikacji – została pokonana przez Andreę Hlaváčkovą. W Stuttgarcie odpadła w 1/2 finału, a w Rzymie w ćwierćfinale.
Odpadła w ostatniej fazie eliminacji do turnieju w Petange o puli nagród wynoszącej 50 tysięcy dolarów. Tydzień później, po wygraniu trzech meczów kwalifikacyjnych awansowała do turnieju głównego w Baden-Baden. W pierwszej rundzie wygrała z Kathrin Wörle, zaś w drugiej została pokonana przez Kateřinę Böhmovą. W Hechingen odpadła w 1/8 finału gry pojedynczej, a w parze z Tatjaną Malek zostały pokonane w półfinale debla. W Alphen aan den Rijn (grając jako kwalifikantka) nie zdołała obronić tytułu – przegrała w finale z Mariną Erakovic 6:4, 2:6, 5:7[22]. Została zwyciężczynią turnieju w Sofii z pulą nagród 25 tys. dolarów. W finale pokonała Simonę Matei wynikiem 7:5, 7:5.
W eliminacjach do Porsche Tennis Grand Prix w Stuttgarcie odpadła w pierwszej rundzie, po przegranej z Sybille Bammer. Podczas ITF-u w Jersey została pokonana w 2. rundzie, a w turnieju tej samej rangi w Glasgow przegrała w ćwierćfinale. Pod koniec października w Hasselt, podczas Gaz de France Stars, nie zdołała przejść eliminacji, lecz zagrała w turnieju głównym jako „lucky loser”[23]. Przegrała w pierwszej rundzie z Aną Ivanović.
2007
[edytuj | edytuj kod]
W pierwszym występie w 2007, w turnieju ITF w Tampa, Petković doszła do półfinału. Tydzień później, w Fort Walton Beach, została pokonana w pierwszej rundzie przez Melanie Oudin. W Belfort przegrała w 1/2 finału, a podczas zawodów w Tipton w 1. rundzie.
Pod koniec lutego w eliminacjach do turnieju Qatar Total Open, po pokonaniu Martiny Gregorić oraz Anastasiji Rodionowej doszła do decydującej fazy, gdzie przegrała z Ágnes Szávay. W zawodach w Las Palmas de Gran Canaria odpadła w półfinale, zaś w imprezie na Teneryfie w drugiej rundzie. Przegrała w I rundzie w Civitavecchia z Darją Kustawą. W Torrent doszła do finału, gdzie pokonała ją Raluca Olaru.
Po wygranych z Jarosławą Szwiedową i Margalitą Czachnaszwili udanie przeszła eliminacje do turnieju Qatar Total Open w Berlinie. W pierwszej rundzie turnieju głównego przegrała z Peng Shuai 3:6, 5:7[24].
W pierwszej rundzie eliminacji do wielkoszlemowego French Open pokonała Andreę Hlaváčkovą. W drugiej wygrała z Ahshą Rolle, a w trzeciej z Emmą Laine. Udział w turnieju głównym rozpoczęła od pokonania Jarmili Gajdosovej. W 2. rundzie przegrała z Marion Bartoli 6:0, 2:6, 3:6. Miesiąc później, w Padwie odpadła w drugiej rundzie, po przegranej z Magdą Mihalache.
Podczas kwalifikacji do Wimbledonu została pokonana w pierwszej fazie przez Erikę Takao. Na kortach ziemnym we włoskim Cuneo odpadła w ćwierćfinale. Wygrała turniej w Contrexéville pokonując w finale Ksieniję Mileuską. Po przegranej w pierwszym meczu w Petange, po raz pierwszy w karierze awansowała do pierwszej setki rankingu – na 100. miejsce[25].
W Nordea Nordic Light Open przegrała w 1. rundzie z Émilie Loit. Na US Open doszła do II rundy, gdzie została pokonana przez Lucie Šafářovą. W Bordeaux, po pokonaniu Caroline Maes i Stéphanie Foretz, odpadła w ćwierćfinale. Przegrała w eliminacjach do FORTIS Championships Luxembourg w Luksemburgu i Kremlin Cup w Moskwie. W październiku odpadła w 1. rundzie w Saint-Raphaël i w Bratysławie oraz w 1/4 finału w Poitiers.
2008
[edytuj | edytuj kod]Rok 2008 rozpoczęła w Gold Coast. Odpadła w drugiej rundzie eliminacji (w pierwszej miała „wolny los”), po przegranej z Timeą Bacsinszky. W pierwszej rundzie Australian Open, podczas meczu z Anną Czakwetadze, Petković doznała urazu wiązadła krzyżowego kręgu szczytowego, przez co zmuszona była skreczować w pierwszym gemie[26]. Przez kontuzję Niemka zmuszona była do pauzowania przez 8 miesięcy i spadła w rankingu na 465. miejsce[27].
Powróciła na korty we wrześniu, podczas turnieju w Mariborze. Odpadła w ćwierćfinale, przegrywając z Katalin Marosi. Dwa tygodnie później, w imprezie w Mestre, po przejściu eliminacji w 1. rundzie przegrała z Petrą Martić. Podczas zawodów w Shrewsbury została pokonana w pierwszym meczu przez Kristinę Barrois. W pierwszej rundzie eliminacji do Porsche Tennis Grand Prix w Stuttgarcie przegrała z Julianą Fedak 1:6, 6:7(2). We włoskim Urtijëi w pierwszej rundzie pokonała Jarosławę Szwiedową, a w drugiej rundzie przegrała z późniejszą zwyciężczynią, Marą Santangelo[28]. Odpadła w drugiej rundzie kwalifikacji do zawodów w Luksemburgu, przegrywając ze Stephanie Gehrlein. Tydzień później, startując jako kwalifikantka, wygrała turniej w Stambule. W dwóch pozostałych występach – w Ismaning i w Odense – odpadła w 1. rundzie.
2009
[edytuj | edytuj kod]Pierwszym turniejem Petković w 2009 roku był Australian Open, w którym zagrała dzięki zamrożonemu rankingowi[29]. W pierwszej rundzie jej przeciwniczka, Kathrin Wörle skreczowała przy stanie 4:0 w trzecim secie[30]. W kolejnej rundzie przegrała z Alizé Cornet. Po przejściu eliminacji doszła do 1/4 finału w Belfort, gdzie zeszła z kortu w meczu z Lucie Hradecką. W Biberach, startując dzięki „dzikiej karcie” od organizatorów, odpadła w ćwierćfinale.
Nie udało się jej przejść kwalifikacji do BNP Paribas Open i Sony Ericsson Open, odpadając odpowiednio w drugiej i pierwszej rundzie. W turniejach ITF w Latinie i Civitavecchii przegrała w finale. Po przejściu eliminacji, została pokonana w 1. rundzie Porsche Tennis Grand Prix przez Swietłanę Kuzniecową. Tydzień później odniosła zwycięstwo w zawodach w Bukareszcie, pokonując w meczu finałowym Stefanie Vögele.
W eliminacjach do French Open przegrała w pierwszej fazie z Jekatieriną Makarową. W półfinale w Marsylii została pokonana przez późniejszą zwyciężczynię, Ralucą Olaru. Doszła do 2. rundy kwalifikacji do Wimbledonu, gdzie przegrała z Kristína Kučovą. Podczas Gaz de France Budapest Grand Prix w Budapeszcie odpadła w I rundzie.
Pod koniec lipca wygrała swój pierwszy turniej WTA – w Bad Gastein. Pokonała tam W pierwszej rundzie pokonała Sandrę Kloesel, a w drugiej Ivetę Benešovą. W ćwierćfinale wygrała z Anną-Leną Grönefeld, a w 1/2 finału Jarosławę Szwiedową. W meczu finałowym pokonała Ralucę Olaru[31]. W parze z Tatjaną Malek doszła do finału gry podwójnej, gdzie przegrały z Andreą Hlavackovą i Lucie Hradecką. Tydzień później doszła do półfinału Istanbul Cup, gdzie przegrała z Hradecką[32].
W New Haven przegrała w 1. rundzie z Witaliją Djaczenko. W US Open i w Seulu odpadła po pierwszym meczu. Po przejściu eliminacji do Toray Pan Pacific Open w Tokio doszła do trzeciej rundy, gdzie przegrała z Agnieszką Radwańską.
W turniejach w Pekinie, w Linzu oraz w Moskwie przegrywała w pierwszych rundach.
2010
[edytuj | edytuj kod]Pierwszym turniejem Petković w 2010 roku był turniej Brisbane International. Doszła tam do półfinału, pokonując po drodze Ivetę Benešovą, Vanię King oraz Danielę Hantuchovą. Przegrała ze zwyciężczynią całej imprezy, Kim Clijsters 4:6, 2:6. Po tym turnieju zadebiutowała w pierwszej „50” rankingu – na 49. miejscu[33]. W pierwszej rundzie Australian Open pokonała kwalifikantkę, Renatę Voráčovą. W drugiej rundzie została pokonana przez Suárez Navarro 1:6, 4:6.
Na początku lutego doszła do ćwierćfinału Open GDF Suez w Paryżu. Po pokonaniu Katariny Srebotnik i Aravane Rezaï, przegrała z Jeleną Diemientiewą, późniejszą zwyciężczynią turnieju. W Dubaju odpadła w 2. rundzie, przegrywając z Flavią Pennettą.
W marcu przegrała w pierwszym meczu turnieju głównego BNP Paribas Open w Indian Wells. Podczas Sony Ericsson Open w Miami pokonała najpierw Anastasiję Rodionową, a potem Pennettę. W trzeciej rundzie Petković przegrała z Jarosławą Szwiedową 0:6, 7:5, 5:7.
Sezon na kortach ziemnych rozpoczęła podczas Barcelona Ladies Open w Barcelonie. W grze pojedynczej odpadła w pierwszej rundzie, zaś w grze podwójnej (w parze z Malek) doszła do 1/2 finału. Dwa tygodnie później, w Stuttgarcie, została pokonana w pierwszym meczu przez Ágnes Szávay. W turnieju na rzymskich kortach Foro Italico, po pokonaniu Wiery Duszewiny oraz Petry Kvitovej, w 1/8 finału przegrała z liderką rankingu, Sereną Williams. W madryckim turnieju Mutua Madrileña Madrid Open doszła do trzeciej rundy, gdzie przegrała z późniejszą zwyciężczynią, Aravane Rezaï[34]. Podczas French Open doszła do drugiej rundy. Po pokonaniu Jeleny Wiesniny, przegrała z broniącą tytułu, Swietłaną Kuzniecową 6:4, 5:7, 4:6. Petković w meczu z Kuzniecową nie wykorzystała czterech piłek meczowych[35].
Na początku czerwca, w Birmingham, odpadła w drugiej rundzie, po przegranej z Anną Czakwetadze 4:6, 4:6. W pierwszej rundzie UNICEF Open w Hertogenbosch, pokonała Petrę Kvitovą, a w drugiej Anę Ivanović. W kolejnych meczach wygrała z kwalifikantką Sandrą Záhlavovą i Kirsten Flipkens. W finale przegrała z Justine Henin 6:3, 4:6, 3:6. Podczas Wimbledonu została pokonana w pierwszej rundzie przez Czakwetadze.
W lipcowym turnieju w Bad Gastein, doszła do drugiej rundy, gdzie przegrała z Alizé Cornet[36]. Tydzień później, w Istanbul Cup, przegrała w 1/2 finału z Jeleną Wiesniną 6:1, 0:6, 6:7(2).
Cykl turniejów US Open Series Petković rozpoczęła w Cincinnati, gdzie po wygranej z Coco Vandeweghe, przegrała z Mariją Szarapową, późniejszą finalistką. W kolejnych dwóch występach, w Montrealu i w New Haven odpadała w pierwszych rundach. W pierwszej rundzie US Open pokonała Nadię Pietrową. W drugiej wygrała z Bethanie Mattek-Sands. Z powodu kontuzji nadgarstka, jej rywalka, Peng Shuai oddała mecz trzeciej rundy walkowerem[37]. W 1/8 finału przegrała z Wierą Zwonariową 1:6, 2:6[38]. Andrea po każdym wygranym meczu wykonywała specyficzny taniec, nazwany przez kibiców tenisa jako Petkodance[39][40].
W październiku doszła do półfinału Generali Ladies Linz, gdzie przegrała z Patty Schnyder 2:6, 6:4, 5:7, nie wykorzystując piłek meczowych w trzecim secie[41][42]. Tydzień później, w Moskwie została pokonana w drugiej rundzie przez późniejszą triumfatorkę, Wiktoryję Azarankę[43].
2011
[edytuj | edytuj kod]Sezon 2011 rozpoczęła podczas Brisbane International. W pierwszej rundzie pokonała Alexandrę Dulgheru. W drugiej wygrała z Jeleną Dokić, zaś w 1/4 finału z Jarmilę Groth. W półfinale zwyciężyła z turniejową „czwórką”, Marion Bartoli. W finale, po 71-minutowym meczu, pokonała ją Petra Kvitová[44].
Podczas Australian Open Petković w pierwszej rundzie pokonała Jill Craybas, a w drugiej Anne Keothavong. W trzeciej rundzie zagrała z Venus Williams, która skreczowała w drugim gemie z powodu kontuzji pachwiny[45][46]. W czwartej rundzie pokonała byłą liderkę rankingu WTA, Mariję Szarapową 6:2, 6:3. Szarapowa zdołała obronić piłkę meczową przy stanie 5:1 dla Petković[47]. Przegrała w ćwierćfinale z Li Na 2:6, 4:6.
W pierwszej rundzie Open GDF Suez w Paryżu pokonała Angelique Kerber. W drugiej wygrała z kwalifikantką, Kristíną Kučovą 6:4, 6:2, zaś w ćwierćfinale została pokonana przez Bethanie Mattek-Sands[48]. W Dubaju odpadła w drugiej rundzie, przegrywając z Kaia Kanepi.
W pierwszej rundzie Sony Ericsson Open w Miami miała „wolny los”. W drugiej rundzie pokonała Jamie Hampton, a w trzeciej Ivetę Benešovą. W 1/8 finału wygrała z Caroline Wozniacki 7:5, 3:6, 6:3, zostając pierwszą niemiecką tenisistką od 1999 roku, która pokonała aktualną liderkę rankingu WTA[5][49]. W ćwierćfinale wygrała z Jeleną Janković 2:6, 6:2, 6:4. Przegrała w półfinale z Mariją Szarapową. W grze podwójnej, startując dzięki „dzikiej karcie”, w parze z Aną Ivanović doszły do ćwierćfinału, gdzie oddały mecz walkowerem. W Stuttgarcie, po wygranych z Tamirą Paszek i Janković, przegrała w 1/4 finału z Wozniacki.
.jpg)
W turnieju Mutua Madrileña Madrid Open w Madrycie została pokonana w 2. rundzie przez Arantxę Parrę Santonję. Tydzień później, w Rzymie odpadła w II rundzie. Podczas Internationaux de Strasbourg odniosła drugie zwycięstwo turniejowe w karierze. Jej finałowa rywalka, Marion Bartoli, skreczowała przy stanie 6:4, 1:0 dla Petković, z powodu kontuzji uda[50]. W pierwszej rundzie French Open pokonała Bojanę Jovanovski. W drugiej wygrała z Lucie Hradecką, zaś w trzeciej z Jarmilą Gajdošovą. Do ćwierćfinału awansowała po wygranej nad Mariją Kirilenko. W 1/4 finału przegrała z Szarapową.
Podczas AEGON International w Eastbourne została pokonana w pierwszym meczu przez Venus Williams. Na Wimbledonie doszła do trzeciej rundy, gdzie przegrała z Ksieniją Pierwak.
W Mercury Insurance Open w San Diego przegrała w półfinale z Agnieszką Radwańską 6:4, 0:6, 4:6. Po tym turnieju po raz pierwszy awansowała do pierwszej „10” rankingu WTA, stając się tym samym pierwszą Niemką w „dziesiątce” od października 2000 roku (Anke Huber była wówczas 10.)[51]. Tydzień później, w Toronto doszła do 1/4 finału, gdzie została pokonana przez Radwańską. W turnieju z cyklu Premier 5 w Cincinnati Petković, jako rozstawiona z numerem 9., doszła do półfinału. Przegrała z Jeleną Janković. Występ na kortach Flushing Meadows rozpoczęła od wygranej z kwalifikantką Jekatieriną Byczkową. Następnie pokonała Zheng Jie (w trzech setach), Robertę Vinci i Carlę Suarez Navarro (w dwóch). W ćwierćfinale przegrała z Wozniacki.
Po ponadmiesięcznej absencji zagrała w turnieju China Open w Pekinie. Tracąc jednego seta osiągnęła finał, pokonując wcześniej m.in. Bartoli i Anastasiję Pawluczenkową. W decydującej rozgrywce, po 2,5-godzinnym pojedynku przegrała z Agnieszką Radwańską. Z powodu kontuzji kolana, jakiej doznała w pierwszym secie meczu z Radwańską, wycofała się z turnieju Generali Ladies Linz w Linzu[52].
2012
[edytuj | edytuj kod]Nowy sezon Petković rozpoczęła turniejem w Brisbane, przegrywając w ćwierćfinale z późniejszą zwyciężczynią, Kaią Kanepi. Tydzień później, w Sydney, po wygranej z Pawluczenkową w pierwszej rundzie, w drugiej została pokonana przez Agnieszkę Radwańską. Z powodu kontuzji pleców zrezygnowała z udziału w wielkoszlemowym Australian Open oraz turniejach w Paryżu, Dosze, Dubaju, Indian Wells i Miami[53][54].
Petković powróciła pod koniec kwietnia, podczas turnieju w Stuttgarcie. W pierwszym meczu po trzymiesięcznej przerwie pokonała Kristinę Barrois. W drugiej rundzie, w pojedynku z liderką rankingu WTA Wiktoryją Azaranką, skreczowała przy wyniku 2:6, 4:4. W trakcie tego spotkania Petković doznała dwóch kontuzji: prawego kolana oraz prawej kostki. Te urazy spowodowały kolejną kilkumiesięczną przerwę[55].
Po prawie czterech miesiącach absencji, Petković spadła na 43. miejsce w rankingu. Z tej pozycji wystąpiła w New Haven Open. Po pokonaniu Tímei Babos, w drugim meczu przegrała z Dominiką Cibulkovą. Na US Open odpadła w pierwszej rundzie, podobnie jak w Tokio i Pekinie. Jesienią, na początku października zagrała w turniejach w Linzu i w Luksemburgu, dochodząc odpowiednio do 2. rundy i półfinału. Udało jej się dojść do 1/2 finału w Pune, gdzie przegrała z późniejszą triumfatorką, Eliną Switoliną.
2013
[edytuj | edytuj kod]Sezon zaczął się dla Niemki bardzo pechowo, ponieważ już w pierwszym meczu Pucharu Hopmana, przeciwko Australijce Ashleigh Barty, uległa kontuzji kolana[56]. Powróciła przy okazji BNP Paribas Open, odpadając w kwalifikacjach gry pojedynczej i w pierwszej rundzie gry podwójnej. W Miami, gdzie wystąpiła z dziką kartą, osiągnęła trzecią rundę. We wcześniejszych spotkaniach pokonała Bojanę Jovanovski 6:3, 6:1[57] i Marion Bartoli po kreczu przy stanie 6:3, 4:1[58]. W meczu kolejnej rundy przegrała z Ajlą Tomljanović[59].
W Charleston Niemka pokonała Taylor Townsend i Vanię King[60], ale pojedynek trzeciej rundy z Caroline Wozniacki oddała walkowerem z powodu kontuzji łydki[61]. W Stuttgarcie przegrała w pierwszej rundzie gry pojedynczej i półfinale debla. Do French Open nie zdołała się zakwalifikować. W grze podwójnej przegrała w pierwszym meczu. W połowie czerwca dotarła do finału turnieju w Norymberdze. W ostatnim meczu uległa Simonie Halep 3:6, 3:6. Na Wimbledonie, gdzie występowała z dziką kartą, awansowała do drugiej rundy. Także w deblu wygrała jedno spotkanie.
W lipcu Niemka wystąpiła w Bad Gastein, ale przegrała w swoim pierwszym meczu z Petrą Martić. Okres US Open Series rozpoczęła od awansu do finału zawodów w Waszyngtonie, gdzie uległa w finale Magdalénie Rybárikovej 4:6, 6:7(2)[62]. W Cincinnati, gdzie uzyskała awans do turnieju głównego poprzez udział w kwalifikacjach, pokonała w pierwszym meczu Danielę Hantuchovą. W kolejnej rundzie nie sprostała Robercie Vinci. W deblu zanotowała ćwierćfinał. Na US Open nie wygrała meczu singlowego i deblowego.
W Seulu rozstawiona Petković przegrała w pierwszej rundzie z Francescą Schiavone w trzech setach. W Tokio w drugiej rundzie nie sprostała Simonie Halep. W zawodach WTA Premier Mandatory w Pekinie pokonała wiceliderkę rankingu singlowego Wiktoryję Azarankę oraz Swietłanę Kuzniecową. W kolejnym spotkaniu nie wygrała z Lucie Šafářovą[63]. W Linzu wygrała po jednym meczu singlowym i deblowym. Sezon zakończyła drugą rundą w Luksemburgu – porażką z Karin Knapp 5:7, 5:7.
2014
[edytuj | edytuj kod]Andrea Petković rozpoczęła sezon 2014 od drugiej rundy w Brisbane, w której przegrała z Sereną Williams 4:6, 4:6[64]. NA Australian Open zanotowała pierwszą rundę gry pojedynczej i drugą gry podwójnej. W Paryżu Niemka osiągnęła ćwierćfinał, przegrywając w nim z Alizé Cornet. W Dosze w pierwszym meczu nie sprostała Yaninie Wickmayer[65].
Turniej w Indian Wells Niemka zakończyła bez zwycięstwa w singlu i deblu. W Miami doszła do drugiej rundy gry pojedynczej. W Charleston Petković zwyciężyła w konkurencji singla, odnosząc kolejny triumf po prawie trzech latach przerwy. W meczu finałowym wygrała z Janą Čepelovą 7:5, 6:2[66].
W Stuttgarcie i Madrycie przegrała w swoich pierwszych meczach. W Rzymie wygrała mecz singlowy, aby w drugiej rundzie ulec Serenie Williams. W Strasburgu odpadła w ćwierćfinale z późniejszą triumfatorką, Móniką Puig[67]. Na French Open Petković awansowała do półfinału gry pojedynczej, w którym przegrała z Simoną Halep 2:6, 6:7(4). W grze podwójnej zaszła do trzeciej rundy.
Okres gry na nawierzchni trawiastej rozpoczęła od drugiej rundy w ’s-Hertogenbosch. Na Wimbledonie w trzeciej rundzie nie sprostała Eugenie Bouchard. W grze podwójnej w parze z Magdaléną Rybárikovą osiągnęła półfinał.
W lipcu Niemka odniosła kolejne turniejowe zwycięstwo w grze pojedynczej – na ceglanych kortach w Bad Gastein pokonała w finale Shelby Rogers wynikiem 6:3, 6:3.
Puchar Federacji
[edytuj | edytuj kod]W Pucharze Federacji Petković zadebiutowała w 2007 roku, podczas meczu Niemcy – Chorwacja w ćwierćfinale drugiej Grupy Światowej. Zagrała wówczas w grze podwójnej, partnerując Tatjanie Malek, wygrały z parą Kostanić Tošić i Ančić. Niemki pokonały Chorwatki 4:1. Następny raz w barwach Niemiec zagrała w 2010, w ćwierćfinale Grupy Światowej, z reprezentacją Czech, przegrywając obydwa mecze singlowe. W kwietniu, w pojedynku z Francuzkami w play-offach o utrzymanie się w Grupie Światowej, zdobyła dwa punkty w grze pojedynczej (po wygranych z Pauline Parmentier i Rezai).
Podczas 1/4 finału Grupy Światowej II w 2011, Niemcy – Słowenia, rozgrywanym w Mariborze, zdobyła dwa punkty, wygrywając z Masą Zec Peskirić i Poloną Hercog. Niemki wygrały 4:1[68]. W meczu o awans z Amerykankami, wygranym przez Niemcy 5:0, wygrała dwa pojedynki: z Christiną McHale i duetem Melanie Oudin[69].
W 2012 roku w fazie play-off o Grupę Światową brała udział w przegranej przez Niemcy 2:3 konfrontacji z Australią. W spotkaniu z Samanthą Stosur przegrała 4:6, 1:6. Wygrała pojedynek deblowy.
W sezonie 2014 uczestniczyła w wygranych 3:1 meczach przeciw Słowacji i Australii. W pojedynku ćwierćfinałowym pokonała Dominikę Cibulkovą 2:6, 7:6(7), 6:2, a w półfinale zwyciężyła z Samanthą Stosur 6:1, 7:6(7).
Łącznie w reprezentacji rozegrała dotychczas 14 meczów, 11 w grze pojedynczej i 3 w grze podwójnej. Wygrała 10 pojedynków, zaś przegrała 4[70].
Historia występów wielkoszlemowych
[edytuj | edytuj kod]- Legenda
W, wygrany turniej
F, przegrana w finale
SF, przegrana w półfinale
QF, przegrana w ćwierćfinale
xR, przegrana w x rundzie
Qx, przegrana w x rundzie kwalifikacji
A, brak startu
Występy w grze pojedynczej
[edytuj | edytuj kod]| Turniej | 2004 | 2005 | 2006 | 2007 | 2008 | 2009 | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | 2021 | 2022 | Tytuły | Z–P | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Australian Open | A | A | A | A | 1R | 2R | 2R | QF | A | A | 1R | 1R | 1R | 2R | 2R | 1R | A | 1R | 1R | 0 / 12 | 8 – 12 | |||||
| French Open | A | A | A | 2R | A | Q1 | 2R | QF | A | Q2 | SF | 3R | 2R | 1R | 3R | 3R | 1R | 1R | 2R | 0 / 12 | 19 – 12 | |||||
| Wimbledon | A | A | A | Q1 | A | Q2 | 1R | 3R | A | 2R | 3R | 3R | 2R | 1R | 2R | 1R | NH | 2R | 1R | 0 / 11 | 10 – 11 | |||||
| US Open | A | A | A | 2R | A | 1R | 4R | QF | 1R | 1R | 3R | 3R | 2R | 1R | 1R | 3R | A | 2R | 1R | 0 / 14 | 15 – 14 | |||||
| Ranking na koniec roku | 416 | 338 | 238 | 100 | 315 | 56 | 32 | 10 | 143 | 39 | 14 | 24 | 56 | 97 | 64 | 79 | 102 | 76 | 141 | 0 / 49 | 52 – 49 | |||||
Występy w grze podwójnej
[edytuj | edytuj kod]| Turniej | 2004 | 2005 | 2006 | 2007 | 2008 | 2009 | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | 2021 | 2022 | Tytuły | Z–P | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Australian Open | A | A | A | A | A | A | 1R | 1R | A | A | 2R | 1R | 1R | QF | 1R | 1R | A | A | 3R | 0 / 9 | 6 – 9 | ||||||
| French Open | A | A | A | A | A | A | 1R | 3R | A | 1R | 3R | 1R | 2R | 2R | 1R | 2R | 1R | A | 1R | 0 / 11 | 7 – 11 | ||||||
| Wimbledon | A | A | A | A | A | 1R | 1R | 2R | A | 2R | SF | 1R | 1R | 2R | 2R | 1R | NH | A | 2R | 0 / 11 | 9 – 11 | ||||||
| US Open | A | A | A | A | A | 2R | 1R | 2R | 1R | 1R | 1R | A | 2R | 1R | 1R | A | A | 2R | A | 0 / 10 | 4 – 10 | ||||||
| Ranking na koniec roku | – | 494 | – | 412 | 235 | 84 | 241 | 85 | 230 | 113 | 49 | 147 | 97 | 80 | 280 | 292 | 317 | 132 | 296 | 0 / 41 | 26 – 41 | ||||||
Występy w grze mieszanej
[edytuj | edytuj kod]| Turniej | 2004 | 2005 | 2006 | 2007 | 2008 | 2009 | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | 2021 | 2022 | Tytuły | Z–P | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Australian Open | A | A | A | A | A | A | A | 1R | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | 0 / 1 | 0 – 1 | ||||||
| French Open | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | NH | A | A | 0 / 0 | 0 – 0 | ||||||
| Wimbledon | A | A | A | A | A | A | 1R | 3R | A | A | A | A | 1R | A | A | A | NH | A | A | 0 / 3 | 2 – 3 | ||||||
| US Open | A | A | A | A | A | A | 1R | A | 1R | A | A | A | A | A | A | A | NH | A | A | 0 / 2 | 0 – 2 | ||||||
| 0 / 6 | 2 – 6 | ||||||||||||||||||||||||||
Finały turniejów WTA
[edytuj | edytuj kod]Gra pojedyncza 13 (7−6)
[edytuj | edytuj kod]| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwniczka | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwyciężczyni | 1. | 26 lipca 2009 | Bad Gastein | Ceglana |  Raluca Olaru
|
6:2, 6:3 |
| Finalistka | 1. | 19 czerwca 2010 | ’s-Hertogenbosch | Trawiasta |  Justine Henin
|
6:3, 3:6, 4:6 |
| Finalistka | 2. | 8 stycznia 2011 | Brisbane | Twarda |  Petra Kvitová
|
1:6, 3:6 |
| Zwyciężczyni | 2. | 21 maja 2011 | Strasburg | Ceglana |  Marion Bartoli
|
6:4, 1:0 krecz |
| Finalistka | 3. | 9 października 2011 | Pekin | Twarda |  Agnieszka Radwańska
|
5:7, 6:0, 4:6 |
| Finalistka | 4. | 15 czerwca 2013 | Norymberga | Ceglana | Simona Halep
|
3:6, 3:6 |
| Finalistka | 5. | 4 sierpnia 2013 | Waszyngton | Twarda |  Magdaléna Rybáriková
|
4:6, 6:7(2) |
| Zwyciężczyni | 3. | 6 kwietnia 2014 | Charleston | Ceglana | Jana Čepelová
|
7:5, 6:2 |
| Zwyciężczyni | 4. | 13 lipca 2014 | Bad Gastein | Ceglana |  Shelby Rogers
|
6:3, 6:3 |
| Zwyciężczyni | 5. | 2 listopada 2014 | Sofia | Twarda (hala) |  Flavia Pennetta
|
1:6, 6:4, 6:3 |
| Zwyciężczyni | 6. | 15 lutego 2015 | Antwerpia | Twarda (hala) |  Carla Suárez Navarro
|
walkower |
| Finalistka | 6. | 11 lipca 2021 | Hamburg | Ceglana | Elena-Gabriela Ruse
|
6:7(6), 4:6 |
| Zwyciężczyni | 7. | 8 sierpnia 2021 | Kluż-Napoka | Ceglana |  Majar Szarif
|
6:1, 6:1 |
Gra podwójna 3 (1−2)
[edytuj | edytuj kod]| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalistka | 1. | 26 lipca 2009 | Bad Gastein | Ceglana |  Tatjana Malek
|
Andrea Hlaváčková Lucie Hradecká
|
2:6, 4:6 |
| Finalistka | 2. | 9 stycznia 2016 | Brisbane | Twarda | Angelique Kerber
|
 Martina Hingis Sania Mirza
|
5:7, 1:6 |
| Zwyciężczyni | 1. | 3 października 2021 | Chicago | Twarda | Květa Peschke
|
Caroline Dolehide Coco Vandeweghe
|
6:3, 6:1 |
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Petkovic und van Harpen testen Zusammenarbeit. focus.de, 13 lutego 2014. [dostęp 2014-03-22]. (niem.).
- ↑ Andrea Petkovic: Finally, a female star with strings to her bow. ITF Tennis. [dostęp 2011-06-23]. (ang.).
- ↑ Profil ojca na stronie ITF. ITF Tennis. [dostęp 2011-06-11]. (ang.).
- ↑ Profil ojca na stronie Pucharu Davisa. Davis Cup. [dostęp 2011-06-11]. (ang.).
- ↑ a b Petkovic fühlt sich reif für die Top Ten. sportschau.de. [dostęp 2011-06-11]. (niem.).
- ↑ Andrea Petkovic – sylwetka. tenisziemny.info. [dostęp 2011-06-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (20 maja 2011)]. (pol.).
- ↑ Profil zawodniczki na stronie WTA. WTA Tour. [dostęp 2011-06-11]. (ang.).
- ↑ Ansichten einer Aufsteigerin. Frankfurter Allgemeine Zeitung. [dostęp 2011-06-11]. (ang.).
- ↑ 2002 US Open Girls’ Singles Draw. collegeandjuniortennis.com. [dostęp 2011-06-11]. (ang.).
- ↑ Wyniki Dutch Junior Open. ITF Juniors Tennis. [dostęp 2011-06-11]. (ang.).
- ↑ Rezultaty Eravis Epitok Cup. ITF Juniors Tennis. [dostęp 2011-06-11]. (ang.).
- ↑ Wyniki gry pojedynczej dziewcząt podczas Australian Open 2003. ITF Juniors Tennis. [dostęp 2011-06-11]. (ang.).
- ↑ Wyniki gry podwójnej dziewcząt podczas Australian Open 2003. ITF Juniors Tennis. [dostęp 2011-06-11]. (ang.).
- ↑ Wyniki mistrzostw Chorwacji. ITF Juniors Tennis. [dostęp 2011-06-11]. (ang.).
- ↑ Juniorski ranking ITF z dnia 25 listopada 2002. collegeandjuniortennis.com. [dostęp 2011-06-11]. (ang.).
- ↑ Drabinka turnieju Betty Barclay Cup 2002 w Hamburgu. WTA Tour. [dostęp 2011-06-11]. (ang.).
- ↑ Drabinka eliminacji turnieju w Hamburgu. ITF Tennis. [dostęp 2011-06-11]. (ang.).
- ↑ Drabinka turnieju Sparkassen Cup 2002 w Lipsku. WTA Tour. [dostęp 2011-06-11]. (ang.).
- ↑ Drabinka eliminacji turnieju w Lipsku. ITF Tennis. [dostęp 2011-06-11]. (ang.).
- ↑ Wyniki turnieju w Buchen. ITF Tennis. [dostęp 2011-06-11]. (ang.).
- ↑ $25.000 Davos doubles results. ITF Tennis. [dostęp 2011-06-11]. (ang.).
- ↑ Rezultaty turnieju ITF w Alphen aan den Rijn. ITF Tennis. [dostęp 2011-06-11]. (ang.).
- ↑ Drabinka Gaz de France Stars 2006 w Hasselt. WTA Tour. [dostęp 2011-06-11]. (ang.).
- ↑ Drabinki turnieju Qatar Total Open 2007 w Berlinie. WTA Tour. [dostęp 2011-06-11]. (ang.).
- ↑ Notes and Netcords of 30 July 2007. WTA Tennis. [dostęp 2011-06-11]. (ang.).
- ↑ Sixth seed Chakvetadze through after Petkovic injury. Reuters. [dostęp 2011-06-11]. (ang.).
- ↑ Andrea Petkovic Official Site – Studies. [dostęp 2011-06-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (25 lipca 2011)]. (ang.).
- ↑ Wyniki turnieju ITF w Urtijëi. ITF Tennis. [dostęp 2011-06-11]. (ang.).
- ↑ Andrea Petkovic – VTennis. vtennis.co.uk. [dostęp 2011-06-11]. (ang.).
- ↑ Wyniki Australian Open 2009. ITF Tennis. [dostęp 2011-06-11]. (ang.).
- ↑ Petkovic beats Olaru in straight sets. ESPN. [dostęp 2011-06-11]. (ang.).
- ↑ Dushevina, Hradecka reach roll into final. ESPN. [dostęp 2011-06-11]. (ang.).
- ↑ Notes and Netcords of 11 January 2010. WTA Tennis. [dostęp 2011-06-11]. (ang.).
- ↑ Brilliant Aravane Rezai not afraid of Venus Williams, wins Madrid Open for biggest career title. womenstennisblog.com. [dostęp 2011-06-11]. (ang.).
- ↑ Andrea Petkovic almost sent Svetlana Kuznetsova packing in round two. womenstennisblog.com. [dostęp 2011-06-11]. (ang.).
- ↑ Cornet downs top-seeded Petkovic in Bad Gastein. tennis.com. [dostęp 2011-06-11]. (ang.).
- ↑ Petkovic gets walkover to U.S. Open round of 16. Women Who Serve. [dostęp 2011-06-11]. (ang.).
- ↑ Zvonareva routs Petkovic in fourth round of Open. tennis.com. [dostęp 2011-06-11]. (ang.).
- ↑ Andrea Petkovic dances at the U.S. Open. sports.yahoo.com. [dostęp 2011-06-11]. (ang.).
- ↑ How a bet triggered the Petko Dance. The Sydney Morning Herald. [dostęp 2011-06-11]. (ang.).
- ↑ Ana Ivanovic, Patty Schnyder to meet in Linz final. womenstennisblog.com. [dostęp 2011-06-11]. (ang.).
- ↑ Schnyder beats Petkovic in Linz semifinal. CBSSports. [dostęp 2011-06-11]. (ang.).
- ↑ Victoria Azarenka beats Maria Kirilenko to claim Kremlin Cup title. womenstennisblog.com. [dostęp 2011-06-11]. (ang.).
- ↑ Maria Sharapova out of the 2011 Australian Open. Herald Sun. [dostęp 2011-06-11]. (ang.).
- ↑ Venus Williams retired hurt against Petkovic. guardian.co.uk.com. [dostęp 2011-06-11]. (ang.).
- ↑ Hip Injury Forces Venus Williams to Withdraw. The New York Times. [dostęp 2011-06-11]. (ang.).
- ↑ Maria Sharapova out of the 2011 Australian Open. crunchsports.com. [dostęp 2011-06-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (26 stycznia 2011)]. (ang.).
- ↑ Mattek-Sands through the semifinals in Paris. Reuters. [dostęp 2011-06-11]. (ang.).
- ↑ Petkovic beats Wozniacki in Miami for first win over No.1. womenstennisblog.com. [dostęp 2011-06-11]. (ang.).
- ↑ Petkovic wins in Strasbourg after Bartoli retires. sports.yahoo.com. [dostęp 2011-06-11]. (ang.).
- ↑ Vera Zvonareva and Agnieszka Radwanska reaches final. ESPN. [dostęp 2011-10-23]. (ang.).
- ↑ Petkovic withdraws from Linz. tennistalk.com. [dostęp 2011-10-23]. (ang.).
- ↑ Tenisistka z dziesiątki też się wycofała z AO!. eurosport.pl. [dostęp 2012-01-29]. (pol.).
- ↑ Petkovic out of Australian Open with back injury. sports.yahoo.com. [dostęp 2012-01-29]. (ang.).
- ↑ Andrea Petkovic out three months with ankle injury. usatoday.com. [dostęp 2012-04-28]. (ang.).
- ↑ Petkovic injured, Australia wins – 29 December, 2012 – News – Hyundai Hopman Cup. hopmancup.com. [dostęp 2012-12-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-01-02)]. (ang.).
- ↑ Łukasz Iwanek: WTA Miami: Powroty Petković i Woźniak, zwycięstwo Niemki, porażka Kanadyjki. [w:] WTA Miami [on-line]. sportowefakty.pl, 2013-03-20. [dostęp 2013-04-22]. (pol.).
- ↑ Łukasz Iwanek: WTA Miami: Rybarikova rywalką Radwańskiej, zwycięskie bitwy Venus i Woźniackiej. [w:] WTA Miami [on-line]. sportowefakty.pl, 2013-03-22. [dostęp 2013-04-22]. (pol.).
- ↑ Rafał Smoliński: WTA Miami: Venus Williams się wycofała, Stephens kolejną rywalką Radwańskiej. [w:] WTA Miami [on-line]. sportowefakty.pl, 2013-03-23. [dostęp 2013-04-22]. (pol.).
- ↑ Łukasz Iwanek: WTA Charleston: Trudne otwarcie Venus, gładkie zwycięstwa Stosur i Woźniackiej. [w:] WTA Charleston [on-line]. sportowefakty.pl, 2013-04-04. [dostęp 2013-04-22]. (pol.).
- ↑ Łukasz Iwanek: WTA Charleston: Woźniacka bez gry w ćwierćfinale, Janković utrzymuje dobrą formę. [w:] WTA Charleston [on-line]. sportowefakty.pl, 2013-04-05. [dostęp 2013-04-22]. (pol.).
- ↑ Rafał Smoliński: WTA Waszyngton: Magdalena Rybarikova powtórzyła ubiegłoroczny sukces. [w:] WTA Waszyngton [on-line]. sportowefakty.pl, 2013-08-05. [dostęp 2014-07-04]. (pol.).
- ↑ Łukasz Iwanek: WTA Pekin: Petković wyeliminowała Azarenkę! Białorusinka nie obroni tytułu. [w:] WTA Pekin [on-line]. sportowefakty.pl, 2013-09-30. [dostęp 2014-07-04]. (pol.).
- ↑ Brisbane International 2014. wtatennis.com. [dostęp 2013-12-28]. (ang.).
- ↑ Qatar Total Open 2014. wtatennis.com. [dostęp 2014-02-08]. (ang.).
- ↑ Family Circle Cup 2014. wtatennis.com. [dostęp 2014-03-30]. (ang.).
- ↑ Drabinka gry pojedynczej. wtatennis.com. [dostęp 2014-05-17]. (ang.).
- ↑ Germany overpowers Slovenia in Maribor. Fed Cup. [dostęp 2011-06-11]. (ang.).
- ↑ Petkovic clinches Fed Cup Playoff for Germany over U.S.. USTA. [dostęp 2011-06-11]. (ang.).
- ↑ Statystyki zawodniczki na oficjalnej stronie Fed Cup. Fed Cup. [dostęp 2014-07-04]. (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Profil na stronie WTA [online], Women’s Tennis Association [dostęp 2021-08-08] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2021-08-08] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Billie Jean King [online], Billie Jean King Cup [dostęp 2021-08-08] (ang.).
- Oficjalna strona zawodniczki