Przejdź do zawartości

Jan Chromy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jan Chromy
podpułkownik piechoty podpułkownik piechoty
Data i miejsce urodzenia

30 października 1892
Górna Wieś

Data śmierci

?

Przebieg służby
Siły zbrojne

Armia Austro-Węgier
Wojsko Polskie

Formacja

Legiony Polskie

Jednostki

Dowództwo Okręgu Korpusu Nr I

Stanowiska

zastępca kierownika 1 Okręgowego Urzędu WFiPW

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka
kampania wrześniowa
II wojna światowa

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Niepodległości Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Walecznych (1920–1941, czterokrotnie) Złoty Krzyż Zasługi (II RP)

Jan Chromy (ur. 30 października 1892 w Górnej Wsi, zm. ?) – podpułkownik piechoty Wojska Polskiego, działacz niepodległościowy, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 30 października 1892 w Górnej Wsi (obecnie dzielnica Myślenic), w rodzinie Antoniego i Marianny Kipek. Uczęszczał do gimnazjum w Myślenicach (w 1913 zrezygnował z nauki), był członkiem drużyny harcerskiej oraz Związku Strzeleckiego, w którym używał pseudonimu Dialewski[1]. W 1914 wstąpił do Legionów Polskich. Początkowo pełnił służbę w 1 Pułku Piechoty, a następnie w 5. i 7. kompanii 5 Pułku Piechoty[2]. 5 lipca 1916, jako sekcyjny 5. kompanii został ranny w bitwie pod Kostiuchnówką. Od 9 lipca tego roku przebywał w Szpitalu Rezerwowym w Radomiu[3]. 17 kwietnia 1917 został uznany za inwalidę i zwolniony ze służby[2].

18 marca 1919, jako podoficer byłych Legionów Polskich został mianowany z dniem 1 marca tego roku podporucznikiem piechoty. Służył wówczas w 5 Pułku Piechoty Legionów[4].

3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem od 1 czerwca 1919 i 1211. lokatą w korpusie oficerów piechoty[5]. 18 lutego 1928 został mianowany majorem ze starszeństwem z 1 stycznia 1928 i 76. lokatą w korpusie oficerów piechoty[6]. W kwietniu tego roku został wyznaczony w 1 Pułku Piechoty Legionów w Wilnie na stanowisko kwatermistrza[7][8]. W marcu 1930 został przesunięty na stanowisko dowódcy batalionu[9]. Z dniem 15 stycznia 1931 został przydzielony na okres jednego miesiąca[10], a z dniem 1 marca tego roku przeniesiony do Biura Personalnego Ministerstwa Spraw Wojskowych[11]. W sierpniu 1931 został przeniesiony do Departamentu Piechoty Ministerstwa Spraw Wojskowych na stanowisko szefa wydziału personalnego[12]. 14 grudnia 1931 został mianowany podpułkownikiem ze starszeństwem z 1 stycznia 1932 i 30. lokatą w korpusie oficerów piechoty[13]. Z dniem 1 maja 1932 został przeniesiony do 32 Pułku Piechoty w Modlinie na stanowisko zastępcy dowódcy pułku[14][15][16]. Po czerwcu 1935 został przeniesiony do Dowództwa Okręgu Korpusu Nr I w Warszawie na stanowisko zastępcy kierownika 1 Okręgowego Urzędu Wychowania Fizycznego i Przysposobienia Wojskowego[17].

Przebywał w niemieckiej niewoli, w Oflagu VI E Dorsten[18].

Ordery i odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Aleksandra Wysocka, Oni, byli pierwszymi - kilka słów o legionistach myślenickich [online], gazeta.myslenice.pl, 18 sierpnia 2020 [dostęp 2021-09-26].
  2. a b Żołnierze Niepodległości ↓.
  3. VII Lista strat 1916 ↓, s. 5.
  4. Dz. Rozk. Wojsk. Nr 36 z 1 kwietnia 1919 roku, poz. 1149.
  5. Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 58.
  6. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 21 lutego 1928 roku, s. 46.
  7. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 26 kwietnia 1928 roku, s. 133.
  8. Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 17, 182.
  9. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 31 marca 1930 roku, s. 115.
  10. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 1 z 28 stycznia 1931 roku, s. 26.
  11. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 26 marca 1931 roku, s. 97.
  12. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 3 sierpnia 1931 roku, s. 233.
  13. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 15 grudnia 1931 roku, s. 397.
  14. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 6 z 23 marca 1932 roku, s. 232.
  15. Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 25, 562.
  16. Lista starszeństwa 1935 ↓, s. 14.
  17. Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 13, 511.
  18. Straty ↓.
  19. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 2 z 6 stycznia 1923, s. 19.
  20. a b c Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 25.
  21. M.P. z 1931 r. nr 87, poz. 137 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
  22. M.P. z 1938 r. nr 258, poz. 592 „za zasługi na polu pracy społecznej”.
  23. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 11 listopada 1938 roku, s. 9.
  24. M.P. z 1928 r. nr 260, poz. 634 „w uznaniu zasług, położonych w poszczególnych działach pracy dla wojska”.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]