Kyūshū K10W
Dane podstawowe | |
Państwo | |
---|---|
Producent |
Kyūshū |
Typ |
samolot szkolno-treningowy |
Załoga |
2 |
Historia | |
Data oblotu |
1941 |
Wycofanie ze służby |
1945 |
Liczba egz. |
176 |
Dane techniczne | |
Napęd |
1 silnik gwiazdowy Nakijama Kotobuki |
Moc |
600 KM (450 kW) |
Wymiary | |
Rozpiętość |
12,36 m |
Długość |
8,83 m |
Wysokość |
3,705 m |
Powierzchnia nośna |
22,32 m² |
Masa | |
Własna |
1476 kg |
Startowa |
2033 kg |
Osiągi | |
Prędkość maks. |
294 km/h |
Pułap |
6770 m |
Zasięg |
830 km |
Dane operacyjne | |
Uzbrojenie | |
1 karabin maszynowy kalibru 7,7 mm, 4 bomby ćwiczebne |
Kyūshū K10W1 – japoński samolot szkolno-treningowy służący do szkolenia pośredniego używany przez siły lotnicze Cesarskiej Marynarki Wojennej. Samolot wszedł do służby w 1943 i służył do końca wojny. W czasie wojny nosił amerykańskie oznaczenie kodowe Acorn.
Tło historyczne
[edytuj | edytuj kod]W 1937 firma Mitsubishi Jukogyo zakupiła dwa samoloty szkoleniowe North American Aviation NA-16[1][2]. Pierwszy z nich, w wersji NA-16-4R (NA-37), został zamówiony 31 sierpnia, Mitsubishi wykupiła także prawa do produkcji seryjnej tego samolotu[2]. Samolot został dostarczony do Japonii około 15 listopada 1937[3] i został przekazany Cesarskiej Marynarki Wojennej, gdzie otrzymał oznaczenie XKA1 Eksperymentalny Samolot Szkolenia Pośredniego Marynarki Model A[1][3]. W tej wersja samolot napędzany był silnikiem Pratt & Whitney R-985-9CG o mocy 450 KM z trójpłatowym śmigłem[1][2].
Drugi samolot, w wersji NA-16-4W (NA-47), został zamówiony 16 grudnia 1937 i dotarła do Japonii 15 stycznia 1938[4]. W odróżnieniu od pierwszego samolotu który został zakupiony w całości, ten egzemplarz został zakupiony w częściach[4]. W tej wersji samolot napędzany był silnikiem Wright R-975-E3 z dwupłatowym śmigłem[1]. Także ten samolot został przekazany Cesarskiej Marynarki Wojennej gdzie otrzymał oznaczenie XKA2[1].
Po ukończeniu programu testowego obydwu samolotów Cesarska Marynarka Wojenna zamówiła w zakładach Watanabe Tekkosho ich seryjną produkcję[1][3]. Według wielu źródeł 26 samolotów wyprodukowanych przez Watanabe Tekkosho było jedynie licencyjną kopią amerykańskiego samolotu[1] ale w rzeczywistości był to zupełnie oryginalny projekt mający bardzo niewiele wspólnego z amerykańskim samolotem[3][5].
Opis konstrukcji
[edytuj | edytuj kod]Kyūshū K10W był jednosilnikowym, dwumiejscowym dolnopłatem ze stałym podwoziem[5][6]. Uczeń i pilot siedzieli w zamkniętej kabinie w układzie tandem (jeden za drugim[7]. Napęd samolotu stanowił chłodzony powietrzem silnik gwiazdowy typu Nakijama Kotobuki 2 KAI o mocy 600 KM[3][7] z dwupłatowym, drewnianym śmigłem[5][7].
Samolot miał 8,83 m długości, a jego rozpiętość skrzydeł wynosiła 12,36 m, powierzchnia skrzydeł wynosiła około 22,32 m²[5].
Historia
[edytuj | edytuj kod]Pierwszym 26 samolotów tego typu zostało zbudowanych w latach 1941-42 w firmie Watanabe Tekkosho[1][3]. W listopadzie 1942 plany i oprzyrządowanie produkcyjne zostało przekazane do Nippon Hikoki, gdzie pomiędzy lutym 1943 a marcem 1944 zbudowano dodatkowych 150 samolotów[1][3].
Po wejściu do służby Kyūshū K10W1 zastąpił wcześniejszy samolot treningu pośredniego Yokosuka K5Y[3][7].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f g h i René J. Francillon: Japanese Aircraft of the Pacific War. s. 506.
- ↑ a b c Dan Hagedorn: North American NA-16/AT-6/SN. s. 34.
- ↑ a b c d e f g h Dan Hagedorn: North American NA-16/AT-6/SN. s. 35.
- ↑ a b Dan Hagedorn: North American NA-16/AT-6/SN. s. 39.
- ↑ a b c d Dan Hagedorn: North American NA-16/AT-6/SN. s. 33.
- ↑ René J. Francillon: Japanese Aircraft of the Pacific War. s. 506-507.
- ↑ a b c d René J. Francillon: Japanese Aircraft of the Pacific War. s. 507.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- René J. Francillon: Japanese Aircraft of the Pacific War. Londyn: Putnam, 1979. ISBN 0-370-30251-6.
- Dan Hagedorn: North American NA-16/AT-6/SN. North Branch, MN: Specialty Press Publishers and Wholesalers, 1997. ISBN 0-933424-84-1.