Nakajima A4N
Dane podstawowe | |
Państwo | |
---|---|
Producent | |
Typ |
pokładowy samolot myśliwski |
Konstrukcja |
dwupłat o konstrukcja mieszana, podwozie klasyczne – stałe |
Załoga |
1 |
Historia | |
Data oblotu | |
Lata produkcji | |
Wycofanie ze służby | |
Dane techniczne | |
Napęd |
1 silnik gwiazdowy, 9-cylindrowy Nakajima Hikari 1 |
Moc |
730 KM (534 kW) |
Wymiary | |
Rozpiętość |
10,00 m |
Długość |
6,64 m |
Wysokość |
3,07 m |
Powierzchnia nośna |
22,89 m² |
Masa | |
Własna |
1 276 kg |
Startowa |
1 740 kg |
Osiągi | |
Prędkość maks. |
352 km/h |
Prędkość przelotowa |
233 km/h |
Prędkość minimalna |
111 km/h |
Prędkość wznoszenia |
14,3 m/s |
Pułap |
7 740 m |
Zasięg |
730 km (normalny) |
Długotrwałość lotu |
3,5 godz. |
Dane operacyjne | |
Uzbrojenie | |
2 karabiny maszynowe Type 87 kal. 7,7 mm 2 bomby o masie 30-60 kg | |
Użytkownicy | |
Japonia |
Nakajima A4N – japoński, pokładowy samolot myśliwski z okresu międzywojennego. Według nomenklatury japońskiej, samolot nosił oznaczenie: "Typ-95 do bazowania na lotniskowcach".
Historia
[edytuj | edytuj kod]W 1934 r. w związku z brakiem dostatecznych osiągnięć przy budowie nowych, pokładowych samolotów myśliwskich, według programu rozwojowego 7 Shi i wobec zwiększonego zapotrzebowania na pokładowe samoloty w związku z wojną w Chinach, dowództwo lotnictwa marynarki zwróciło się do wytwórni Nakajima o szybkie opracowanie samolotu, który mógłby zastąpić dotychczas używane na pokładach japońskich lotniskowców.
W związku z tym podjęto prace konstrukcyjne, przy czym oparto je na konstrukcji samolotu Nakajima A2N, wprowadzając pewne zmiany konstrukcyjne, z których najważniejszą było zmniejszenie przekroju poprzecznego kadłuba i zwiększanie rozpiętości skrzydeł. Zastosowano także mocniejszy silnik. Prototyp samolotu był już gotowy jesienią 1934 roku. Otrzymał wtedy oznaczenie A4N1.
Pomimo sporych uwag co do osiągów samolotu, w 1935 r. został on wprowadzony do produkcji seryjnej, która trwała do 1940 r. Wyprodukowano 221 samolotów tego typu.
Użycie
[edytuj | edytuj kod]Samoloty A4N, od momentu wprowadzenia do produkcji seryjnej, były wprowadzane do jednostek stacjonujących na lotniskowcach, zastępując tam samoloty A1N i A2N. Brały udział w walkach na terenie Chin w latach 1936–1940.
W 1940 r. zaczęto je wycofywać z jednostek bojowych w związku z wykorzystaniem coraz większej ilości jednopłatowych samolotów myśliwskich Mitsubishi A5M. Samoloty przekazywane były do jednostek szkolnych.
Opis konstrukcji
[edytuj | edytuj kod]Samolot A4N był dwupłatem o konstrukcji mieszanej: częściowo pokrytej blachą aluminiową, częściowo płótnem i sklejką. Kabina odkryta. Podwozie klasyczne, stałe.
Napęd stanowił jeden silnik: Nakajima Hikari 1 (licencyjna wersja silnika Bristol Jupiter)
Uzbrojenie składało się z 2 karabinów maszynowych Typ 87 kal. 7,7 mm (w wersji A2N1 tylko 1 karabin maszynowy), zabudowane w kadłubie nad silnikiem oraz dwie bomby umieszczone w zaczepach podskrzydłowych o masie 30-60 kg.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Tadeusz Januszewski, Krzysztof Zalewski: Japońskie samoloty marynarki 1912-1945. Warszawa: Wyd. Lampart, 2000. ISBN 83-86776-50-1.