Yokosuka D4Y Suisei
D4Y3 | |
Dane podstawowe | |
Państwo | |
---|---|
Producent |
Yokosuka |
Typ | |
Konstrukcja |
dolnopłat o konstrukcji metalowej, podwozie chowane w locie |
Załoga |
2 |
Historia | |
Data oblotu | |
Lata produkcji | |
Liczba egz. |
2038 |
Dane techniczne | |
Napęd |
silnik gwiazdowy Mitsubishi MK8 |
Moc |
1500 KM |
Wymiary | |
Rozpiętość |
11,5 m |
Długość |
10,2 m |
Wysokość |
3,74 m |
Powierzchnia nośna |
23,6 m² |
Masa | |
Własna |
2400 kg |
Startowa |
4200 kg |
Osiągi | |
Prędkość maks. |
550 km/h |
Prędkość minimalna |
129 km/h |
Prędkość wznoszenia |
9,6 m/s |
Pułap |
10 700m |
Zasięg |
1400 km |
Dane operacyjne | |
Uzbrojenie | |
3 karabiny maszynowe kaliber 7,7 mm, 500 kg bomb | |
Użytkownicy | |
Japonia | |
Rzuty | |
Yokosuka D4Y Suisei (oznaczenie amerykańskie Judy) – pokładowy bombowiec nurkujący produkcji japońskiej z okresu II wojny światowej.
Historia
[edytuj | edytuj kod]W 1938 Cesarska Marynarka Wojenna sformułowała wymagania wobec nowego pokładowego bombowca nurkującego. Prac nad samolotem podjął się Pierwszy Techniczny Arsenał Lotnictwa Marynarki w Yokosuce. Bazą do opracowania nowej konstrukcji był niemiecki bombowiec nurkujący Heinkel He 118, którego dwa egzemplarze zostały zakupione przez Japonię. Prototyp D4Y Suisei wykonał pierwszy lot w grudniu 1940. Z uwagi na problemy z licencyjną produkcją niemieckich silników, które miały go napędzać, prowizorycznie użyto oryginalnych silników Daimler-Benz DB 600. Produkcja seryjna ruszyła w 1942. Do końca wojny wyprodukowano ok. 2000 sztuk wszystkich wersji samolotu.
Pierwsza wersja produkcyjna D4Y1 napędzana była licencyjnym silnikiem rzędowym Aichi Atsuta 12 o mocy 1200 KM (895 kW), a kolejna D4Y2 Model 12 jego nowszą wersją Atsuta 32 o mocy 1400 KM (1044 kW). W wersji D4Y3 Model 33 nastąpiła zmiana rodzaju silnika na gwiazdowy Mitsubishi Kinsei 62 o mocy 1560 KM (1163 kW). Ostatnia wersja seryjna D4Y4 Model 43 była jednomiejscowa, przewidziana specjalnie do ataków Kamikaze. Oprócz wersji bombowych i rozpoznawczych, niewielka liczba samolotów została przebudowana na nocne myśliwce D4Y2-S Suisei-E z działkiem 20 mm zamontowanym ukośnie do góry w tylnej kabinie.
Zastosowanie
[edytuj | edytuj kod]Dwa przedprodukcyjne D4Y zaokrętowane na lotniskowcu „Sōryū” wzięły udział w bitwie pod Midway. Samoloty D4Y Suisei były powszechnie wykorzystywane w walkach podczas wojny na Pacyfiku. Pod koniec 1944 opracowano specjalną wersję do ataków kamikaze wyposażoną w bombę o masie 800 kg. W ostatnich miesiącach wojny nieliczne egzemplarze zostały przerobione na nocne myśliwce przeznaczone do walki z amerykańskimi bombowcami B-29.
D4Y był ostatnim samolotem zestrzelonym podczas działań w czasie II wojny światowej. W dniu 15 sierpnia 1945 roku o godzinie 14:00, patrol dwunastu samolotów Grumman F6F Hellcat z dywizjonu VF-31, stacjonującego na lotniskowcu USS Belleau Wood (CVL-24) przechwycił D4Y Suisei. Japońska maszyna została zestrzelona przez Clarence'a Alana Moore'a[2].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Krzysztof Zalewski, Pokładowy bombowiec nurkujący D4Y Suisei Judy, Technika Wojskowa nr 3/1992, ISSN 0867-5635