Przejdź do zawartości

Stanisławczyk (rejon brodzki)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stanisławczyk
Ilustracja
Cerkiew w Stanisławczyku
Herb
Herb
Państwo

 Ukraina

Obwód

 lwowski

Powierzchnia

1,67 km²

Wysokość

201 m n.p.m.

Populacja (2018)
• liczba ludności
• gęstość


436[1]
275 os./km²

Nr kierunkowy

+380 3266

Kod pocztowy

80622

Położenie na mapie Ukrainy
Mapa konturowa Ukrainy, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Stanisławczyk”
Położenie na mapie obwodu lwowskiego
Mapa konturowa obwodu lwowskiego, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Stanisławczyk”
Ziemia50°10′N 24°54′E/50,166667 24,900000

Stanisławczyk (ukr. Станіславчик) – wieś (dawniej miasteczko[2]) na Ukrainie w obwodzie lwowskim (rejon brodzki). Miejscowość liczy około 400 mieszkańców.

W okresie II Rzeczypospolitej Stanisławczyk należał początkowo do powiatu radziechowskiego w województwie tarnopolskim. 1 lipca 1925 Stanisławczyk przeniesiono do powiatu brodzkiego[3], był siedzibą gminy wiejskiej Stanisławczyk. W 1921 roku liczył 1153 mieszkańców[4].

W czasie okupacji niemieckiej mieszkająca tutaj polska rodzina Szyszków niosła pomoc Żydom, w tym ukrywała rodzinę Szpilków[5]. W 1944 roku Szyszkowie musieli uchodzić do Lwowa przed mordami banderowskimi. Przed wyjazdem dalej na zachód głowa rodziny Piotr Szyszka postanowił pojechać do Stanisławczyka, by "zabezpieczyć" gospodarstwo. Podczas podróży został zastrzelony przez banderowców[6][7]. W 2010 roku Instytut Jad Waszem uhonorował pośmiertnie Piotra Szyszkę i jego żonę Annę Szyszkę tytułami Sprawiedliwych wśród Narodów Świata[5].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Населені пункти Бродівського району [online], brody.lviv.ua [dostęp 2024-06-18] [zarchiwizowane z adresu 2018-12-11] (ukr.).
  2. Stanisławczyk 1.) z Bordulakami, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XI: Sochaczew – Szlubowska Wola, Warszawa 1890, s. 186.
  3. Dz.U. z 1925 r. nr 46, poz. 317
  4. Wg publikacji: Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej - Tom XV - Województwo Tarnopolskie, Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1923
  5. a b Szyszka Piotr & Anna (Radomska). collections.yadvashem.org. [dostęp 2024-09-25]. (ang.).
  6. Milena Zatylna, Medal za ludzką życzliwość, "Kulisy powiatu", 12 maja 2011, s. 12 wersja elektroniczna (pdf)
  7. NOWI SPRAWIEDLIWI UHONOROWANI W OPOLU. sprawiedliwi.org.pl, 2016-11-16. [dostęp 2024-04-24]. (pol.).