Budzyń
miasto w gminie miejsko-wiejskiej | |||||
Rynek w Budzyniu | |||||
| |||||
Państwo | |||||
---|---|---|---|---|---|
Województwo | |||||
Powiat | |||||
Gmina | |||||
Prawa miejskie |
1458–1934, 2021 | ||||
Burmistrz |
Marcin Sokołowski | ||||
Powierzchnia |
40,59[1] km² | ||||
Wysokość |
100–110 m n.p.m. | ||||
Populacja (2022) • liczba ludności • gęstość |
|||||
Strefa numeracyjna |
67 | ||||
Kod pocztowy |
64-840 | ||||
Tablice rejestracyjne |
PCH | ||||
Położenie na mapie gminy Budzyń | |||||
Położenie na mapie Polski | |||||
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego | |||||
Położenie na mapie powiatu chodzieskiego | |||||
52°53′22″N 16°59′19″E/52,889444 16,988611 | |||||
TERC (TERYT) |
3001024 | ||||
SIMC |
0524393 | ||||
Strona internetowa |
Budzyń – miasto w Polsce położone w województwie wielkopolskim, w powiecie chodzieskim, w miejsko-wiejskiej gminie Budzyń[2]. Siedziba gminy Budzyń.
Prawa miejskie uzyskał przed rokiem 1458. Pod koniec XVI wieku jako miasto królewskie należące do starostwa rogozińskiego leżało w powiecie poznańskim województwa poznańskiego[3]. 13 czerwca 1934 stracił prawa miejskie[4]. Budzyń odzyskał status miasta 1 stycznia 2021 roku[5].
1934–1954 siedziba zbiorowej gminy Budzyń[6], 1954–1972 gromady Budzyń[7], a od 1973 ponownie gminy Budzyń[8]. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa pilskiego.
Toponimia
[edytuj | edytuj kod]Nazwa znana od XV wieku (Budzyn 1435, Budzin 1580) pochodzi od wyrazu budzyń. W słownictwie gwarowym wyraz ten zachował się w znaczeniu: „Lichsza część wsi, lub gorzej zabudowana, przyjmuje czasem pogardliwe miano budzynia”[9]. Niemieckie brzmienia nazwy – „Budsin”.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Pierwsza adnotowana wzmianka o Budzyniu pochodzi z 1435 r.[10] Prawa miejskie otrzymał Budzyń przed 1458 r., za panowania Kazimierza Jagiellończyka. Miasto było własnością króla. Prawa miejskie odnowił Władysław IV w 1641 r., potwierdzając jednocześnie wizerunek orła białego i klucza jako herb Budzynia. W starostwie rogozińskim Budzyń był miastem królewskim, a później siedzibą niegrodowego starostwa budzyńskiego.
W 1774 r. został bezprawnie zaanektowany przez Królestwo Prus, co było wykroczeniem poza oficjalne postanowienia rozbiorowe. Pomimo intensywnych procesów germanizacyjnych Polacy stanowili w Budzyniu większość – świadczą o tym spisy ludności z lat 1816, 1831 i 1871.
5 stycznia 1919 r. powstańcy z pobliskiego Rogoźna Wielkopolskiego usunęli z Budzynia administrację pruską. Budzyń stał się miastem strategicznie ważnym dla powstania. 7 lutego udaremniono atak niemiecki na Rogoźno, w czym wydatny udział mieli mieszkańcy Budzynia. 26 kwietnia 1919 r. otrzymali symboliczny klucz do ratusza. Jednakże już 15 lat później mieszkańcy z powodów podatkowych zrezygnowali z praw miejskich. Od tego czasu do ponownego nadania praw miejskich Budzyń był jedną z największych i najprężniejszych gospodarczo wsi w kraju.
W roku 1939 w ramach fizycznej eliminacji inteligencji polskiej Niemcy rozstrzelali na Wzgórzach Morzewskich proboszcza parafii budzyńskiej Stanisława Łakotę[11] i kierownika szkoły w Budzyniu Władysława Kaję.
W 2021 roku Budzyń odzyskał status miasta[12].
Gospodarka
[edytuj | edytuj kod]Budzyń jest gminą rolniczą. Z ogólnej powierzchni gminy wynoszącej 20 761 ha, 12 242 ha to użytki rolne stanowiące 58,9%. Dominuje tu chów trzody chlewnej, oprócz tego bydła, owiec, kóz, drobiu mięsnego i niosek. Przeważa tu rolnictwo ekologiczne.
Edukacja
[edytuj | edytuj kod]W Budzyniu działa Szkoła Podstawowa im. Powstańców Wielkopolskich.
Kultura
[edytuj | edytuj kod]Od czerwca 2010 odbywa się corocznie w Budzyniu „Lato artystyczne” – impreza zainicjowana przez lokalną bibliotekę publiczną. Ma ona charakter kulturalno-edukacyjny, promuje twórczość artystyczną (rzeźba, malarstwo, muzyka, teatr, literatura, fotografia). W inauguracyjnej edycji udział wziął Lech Konopiński, Jerzy Utkin (poeta z Piły) i Jolanta Nowak-Węklarowa (poetka z Wągrowca)[13][14].
Sport
[edytuj | edytuj kod]W 1988 roku otworzono stadion sportowy. Wykorzystywany jest przez BKS „Kłos” oraz SKS.
Ostatnio[kiedy?] otworzono przy Gimnazjum salę w której mieści się boisko wielofunkcyjne 1 czerwca 2009 roku otworzone zostało boisko wielofunkcyjne koło Szkoły Podstawowej.
Religia
[edytuj | edytuj kod]Na terenie miasta znajduje się obecnie parafia katolicka pod wezwaniem św. Barbary, do której należą dwa znajdujące się na terenie miejscowości kościoły – św. Barbary i św. Andrzeja Boboli, będący kościołem poewangelickim[15].
Jedynym czynnym cmentarzem znajdującym się w granicach Budzynia jest cmentarz katolicki założony w 2 poł. XIX wieku, znajdujący się pod opieką konserwatorską[15].
Najstarszym znanym, nieczynnym już cmentarzem jest cmentarz katolicki usytuowany na wzgórzu zwanym „Okręglik”. Spoczywają na nim pochowani w 1813 roku żołnierze napoleońscy i osoby zmarłe na cholere w II poł XIX wieku. Na wzgórzu znajduje się obecnie kapliczka z posągiem Matki Boskiej. Przy kościele św. Barbary także znajduje się katolicki cmentarz, który objęty jest opieką konserwatorską. Znajdują się na nim nagrobki w kształcie obelisków pochodzące z poł. XIX wieku oraz groby powstańców wielkopolskich z 1919 r[15].
Przy ulicy Wągrowieckiej znajduje się nieczynny cmentarz ewangelicki, także objęty opieką konserwatorską, z najstarszym nagrobkiem pochodzącym z roku 1896[15].
W Budzyniu znajdował się także założony około 1700 roku cmentarz żydowski, znajdujący się niegdyś przy Margonińskiej[15].
Turystyka
[edytuj | edytuj kod]- Wiatrak „Partlak”
- Kamień Prezydenta
- Kościół neorenesansowy św. Barbary z 1849 r.
- Kościół poewangelicki św. Andrzeja Boboli z 1881 r.
- Wzgórze „Okręglik” z posągiem N.M.P.
- Kamień upamiętniający zdobycie wozu pancernego
Ludzie związani z Budzyniem
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Powierzchnia i ludność w przekroju terytorialnym w 2022 roku [online], Główny Urząd Statystyczny, 7 grudnia 2022 [dostęp 2022-12-08] .
- ↑ Główny Urząd Statystyczny: Rejestr TERYT. [dostęp 2013-05-16].
- ↑ Atlas historyczny Polski. Wielkopolska w drugiej połowie XVI wieku. Część II. Komentarz. Indeksy, Warszawa 2017, s. 243.
- ↑ Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 28 maja 1934 r. o zniesieniu ustroju miejskiego niektórych miast w województwie poznańskiem. (Dz.U. z 1934 r. nr 48, poz. 422)
- ↑ Dz.U. z 2020 r. poz. 1332
- ↑ Dz.U. z 1934 r. nr 69, poz. 653
- ↑ Uchwała Nr 17/54 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Poznaniu z dnia 5 października 1954 r. w sprawie podziału na nowe gromady powiatu chodzieskiego; w ramach Zarządzenia Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Poznaniu z dnia 26 listopada 1954 r. w sprawie ogłoszenia uchwał Wojewódzkiej Rady Narodowej w Poznaniu z dnia 5 października 1954 r. dotyczących reformy podziału administracyjnego wsi (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Poznaniu z 4 grudnia 1954 r., Nr. 20, Poz. 100)
- ↑ Uchwała Nr XVIII/98/72 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Poznaniu z dnia 5 grudnia 1972 w sprawie utworzenia gmin w województwie poznańskim (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Poznaniu z dnia 29 grudnia 1972, Nr 32, Poz. 391)
- ↑ Kazimierz Rymut: Nazwy Miast Polski. Wrocław, Warszawa, Kraków, Gdańsk, Łódź: Ossolineum, 1987. ISBN 83-04-02436-5.
- ↑ Kazimierz Rymut: Nazwy miejscowe Polski. Historia - pochodzenie - zmiany, red. K. Rymut, t. I, A-B; t. II, C-D, Kr. 1996-1997. ISBN 83-85579-29-X.
- ↑ Opis aresztowania księdza Łakoty. dzienniknowy.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-12-13)]..
- ↑ Dz.U. z 2020 r. poz. 1332.
- ↑ Honorata Struzik, Lato artystyczne w Budzyniu, w: Panorama Wielkopolskiej Kultury, nr 3(58)/2010, WBP Poznań/Centrum Animacji Kultury Poznań, s. 7, ISSN 1730-8356.
- ↑ Budzyn.pl.
- ↑ a b c d e Charakterystyka wartości kulturowych, [w:] Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy Budzyń, Gmina Budzyń, 9 listopada 1999 [dostęp 2022-02-11] .
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Budzyń 2(2), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. I: Aa – Dereneczna, Warszawa 1880, s. 449 .
- Budzyń 1, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 1: Abablewo – Januszowo, Warszawa 1900, s. 266 .