Przejdź do zawartości

Tyrolski Pułk Strzelców Cesarskich

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Tyrolski Pułk Strzelców Cesarskich
Tiroler Jäger-Regiment Kaiser
Historia
Państwo

 Austro-Węgry

Sformowanie

1816

Rozformowanie

1895

Tradycje
Rodowód

Korpus Strzelców Fennera

Kontynuacja

1 Pułk Strzelców
2 Pułk Strzelców
3 Pułk Strzelców
4 Pułk Strzelców

Dowódcy
Pierwszy

Karl Schneider von Arno

Ostatni

płk Hans von Urich

Działania zbrojne
I wojna światowa
Organizacja
Dyslokacja

Innsbruck

Rodzaj sił zbrojnych

cesarska i królewska Armii

Rodzaj wojsk

piechota

Podległość

3 Dywizja Piechoty
8 Dywizja Piechoty
25 Dywizja Piechoty

Tyrolski Pułk Strzelców Cesarskichpułk piechoty cesarskiej i królewskiej Armii.

Historia pułku

[edytuj | edytuj kod]

W 1813 roku został utworzony Korpus Strzelców Fennera (niem. Fenner-Jäger-Corps). Szefem korpusu był FML Franz Philipp Fenner von Fenneberg(inne języki). Trzy lata później korpus został przekształcony w Tyrolski Pułk Strzelców Cesarza Franciszka (niem. Tiroler Jäger-Regiment Kaiser Franz)[1][2]. Sztab pułku mieścił się w Innsbrucku[1].

Istnienie specjalnej tyrolskiej formacji pieszej było wyrazem bardzo poważnych odrębności systemu obronnego tej części Monarchii habburskiej, co wynikało zarówno z geograficznej specyfiki tego obszaru, jak też z zasług Tyrolczyków względem dynastii. Do 1893 roku była to jedyna formacja, w której Tyrolczycy odbywali służbę wojskową. Ustalony w 1857 roku etat przewidywał 4358 żołnierzy na stopie pokojowej i 6966 po mobilizacji. Od 1866 roku pułk miał siedem batalionów; od 1880 roku – dziesięć[3].

W 1889 roku w skład pułku wchodził:

Bataliony 1., 5., 6. i 8. wchodziły w skład 15 Brygady Piechoty w Innsbrucku, a bataliony 2., 3., 4., 7. i 10. wchodziły w skład 16 Brygady Piechoty w Trydencie. Obie brygady należały do 8 Dywizji Piechoty. Natomiast 9. batalion był detaszowany na terytorium 15 Korpusu i podporządkowany komendantowi 3 Brygady Górskiej w Nevesinje należącej do 18 Dywizji Piechoty[5].

Zadziwiający ten rozrost pułku wynikał z wprowadzenia w Tyrolu i Vorarlbergu powszechnego obowiązku służby wojskowej, przy zachowaniu wszakże dawnego przywileju odbywania służby tylko w tyrolskim pułku strzelców cesarskich. Od początku lat 90. władze wojskowe przystąpiły do reorganizacji tej monstrualnej jednostki[3].

Organizacja i podporządkowanie pułku w 1895[6] Organizacja i podporządkowanie po reorganizacji przeprowadzonej 20 kwietnia 1895[7]
Komenda pułku Innsbruck Komenda pułku Innsbruck 1 Tyrolski Pułk Strzelców Cesarskich
1 Batalion Bregencja 15 Brygada Piechoty

w Innsbrucku

1 Batalion Bregencja
2 Batalion Innsbruck 2 Batalion Innsbruck
3 Batalion 3 Batalion
4 Batalion 4 Batalion
Kadra Batalionu Zapasowego Nr 1 Kadra Batalionu Zapasowego
Zastępca komendanta pułku Wiedeń Komenda pułku Wiedeń 2 Tyrolski Pułk Strzelców Cesarskich
5 Batalion 49 Brygada Piechoty

w Wiedniu

1 Batalion
6 Batalion 2 Batalion
7 Batalion Bressanone 15 Brygada Piechoty 3 Batalion Bressanone
8 Batalion Wiedeń 49 Brygada Piechoty 4 Batalion Wiedeń
Kadra Batalionu Zapasowego Nr 2 Bressanone Kadra Batalionu Zapasowego Bressanone
Zastępca komendanta pułku Trydent Komenda pułku Trydent 3 Tyrolski Pułk Strzelców Cesarskich
9 Batalion Rovereto 16 Brygada Piechoty

w Trydencie

3 Batalion Rovereto
10 Batalion Riva 2 Batalion Riva
11 Batalion Trydent 1 Batalion Trydent
12 Batalion 4 Batalion
Kadra Batalionu Zapasowego Nr 3 Kadra Batalionu Zapasowego
Zastępca komendanta pułku Linz Komenda pułku Linz 4 Tyrolski Pułk Strzelców Cesarskich
13 Batalion Hall 5 Brygada Piechoty

w Linzu

1 Batalion Hall
14 Batalion Linz 2 Batalion Linz
15 Batalion 3 Batalion
16 Batalion 4 Batalion
Kadra Batalionu Zapasowego Nr 4 Hall Kadra Batalionu Zapasowego Hall

Szefowie pułku

[edytuj | edytuj kod]
Drudzy szefowie pułku
FML Franz Georg Dominik von Waldstätten
FZM Peter Martin Pirquet von Cesenatico
FML Johann von Castiglione
 Osobny artykuł: Szef pułku.

Szefami pułku byli kolejni cesarze austriaccy:

Funkcje drugiego szefa pułku wykonywali:

Komendanci pułku

[edytuj | edytuj kod]
  • płk Karl Schneider von Arno (1816[1] – 1820 → komendant 3 Czeskiego Batalionu Strzelców)
  • płk Daniel Baroni von Cavalcabo (1820 – )
  • płk Hans von Urich ( – 1895 → komendant 64 Brygady Piechoty[13])

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Militär-Schematismus des österreichischen Kaiserthums. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, 1816. (niem.).
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1890. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1889. (niem.).
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1895. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, styczeń 1895. (niem.).
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1896. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1895. (niem.).
  • Johann C. Allmayer-Beck, Erich Lessing: Die K.u.k. Armee. 1848–1918. Verlag Bertelsmann, München 1974, ISBN 3-570-07287-8.
  • Jan Rydel: W służbie cesarza i króla: generałowie i admirałowie narodowości polskiej w siłach zbrojnych Austro-Węgier w latach 1868-1918. Kraków: Księgarnia Akademicka, 2001. ISBN 83-7188-235-1.
  • Antonio Schmidt-Brentano: Kaiserliche und k.k. Generale (1618–1815). Wiedeń: Austriackie Archiwum Państwowe, 2006.
  • Antonio Schmidt-Brentano: Die k. k. bzw. k. u. k. Generalität 1816-1918. Wiedeń: Austriackie Archiwum Państwowe, 2007.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]