granica
granica (język polski)
[edytuj].jpg)
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) linia, która zamyka lub oddziela pewien określony obszar[1]
- (1.2) adm. umowna linia oddzielająca państwa, regiony itp.; zob. też granica państwowa w Wikipedii
- (1.3) mat. wartość, do której zmierza ciąg lub funkcja; zob. też granica (matematyka) w Wikipedii
- (1.4) linia podziału lub czynniki, które coś różnicują[1]
- (1.5) ograniczony zasięg lub miara czegoś dozwolonego[1]
- (1.6) pewien kres możliwości fizycznych lub psychicznych człowieka[1]
- odmiana:
- (1.1-6)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik granica granice dopełniacz granicy granic celownik granicy granicom biernik granicę granice narzędnik granicą granicami miejscownik granicy granicach wołacz granico granice
- przykłady:
- (1.2) Granicę między Polską a Niemcami wyznaczają rzeki Odra i Nysa Łużycka.
- (1.3) Cosinus x ma przy x zmierzającym do zera granicę równą jeden.
- (1.6) Granice mojego języka wyznaczają granice mojego świata.[2]
- składnia:
- kolokacje:
- (1.2) przejeżdżać przez / przekraczać + B. • granica państwa / województwa / powiatu / gminy
- (1.3) granica funkcji
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. pogranicze n, zagranica ż, graniczenie n, ograniczanie n, ograniczenie n, rozgraniczanie n, rozgraniczenie n, Granica ż, Granice nmos, grań ż, graniak mrz
- czas. graniczyć ndk., ograniczać ndk., ograniczyć dk., rozgraniczać ndk., rozgraniczyć dk.
- przym. graniczny, graniasty
- przysł. granicznie
- związki frazeologiczne:
- być na granicy wytrzymałości • poszerzać własne granice • przekraczać wszelkie granice • przełamywać granice • za granicą • zielona granica
- tłumaczenia:
- albański: (1.2) kufi m
- angielski: (1.1) boundary; (1.2) border, frontier; (1.3) limit; (1.4) frontier; (1.5) limit; (1.6) limit
- arabski: (1.2) حد, حدود
- baskijski: (1.2) muga; (1.3) limite
- białoruski: (1.2) мяжа ż, граніца ż
- bośniacki: (1.2) granica ż
- chiński standardowy: (1.1) 边 (biān); (1.2) 国境 (guójìng), 边 (biān); (1.4) 边 (biān); (1.5) 边 (biān); (1.6) 边 (biān)
- chorwacki: (1.2) granica ż
- czeski: (1.2) hranice ż
- dolnołużycki: (1.2) granica ż
- duński: (1.2) grænse w
- esperanto: (1.2) limo, landlimo
- fiński: (1.2) raja
- francuski: (1.2) frontière ż; (1.3) limite ż
- górnołużycki: (1.2) mjeza ż, hranica ż
- hebrajski: (1.2) גבול (gvul) m
- hiszpański: (1.2) frontera ż, linde m; (1.3) límite m
- islandzki: (1.2) landamæri n/lm, takmörk n/lm
- japoński: (1.2) 国境 (くにざかい, kunizakai / こっきょう, kokkyō)
- jidysz: (1.1) גרענעץ m/ż (grenec); (1.2) גרענעץ m/ż (grenec); (1.4) גרענעץ m/ż (grenec); (1.5) גרענעץ m/ż (grenec); (1.6) גרענעץ m/ż (grenec), שיעור m (szier)
- kaszubski: (1.1) grańca ż; (1.2) grańca ż; (1.4) grańca ż; (1.5) grańca ż; (1.6) grańca ż
- kataloński: (1.2) frontera ż
- koreański: (1.2) 국경 (kukkyŏng)
- luksemburski: (1.2) Grenz ż
- łaciński: (1.2) finis
- łotewski: (1.1) robeža ż; (1.2) robeža ż; (1.3) robeža ż
- maltański: (1.2) fruntiera ż
- niderlandzki: (1.2) grens ż
- niemiecki: (1.2) Grenze ż, Gemerke n, Gemarkung ż; (1.3) Grenzwert m
- nowogrecki: (1.2) σύνορα lm n; (1.3) όριο n
- nowopruski: (1.2) arāiks m
- polski język migowy: (w zapisie SignWriting)
- portugalski: (1.2) fronteira ż
- rosyjski: (1.2) граница ż, черта ż
- rumuński: (1.2) graniță ż
- słowacki: (1.2) hranica ż
- udmurcki: (1.2) кунгож
- ukraiński: (1.2) кордон
- węgierski: (1.2) határ
- wilamowski: (1.2) granc ż, grānc ż, graonc ż
- włoski: (1.2) confine ż, frontiera
- źródła:
granica (język chorwacki)
[edytuj]- zapisy w ortografiach alternatywnych:
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) granica
- odmiana:
- (1.1) lp granica, granice, granici, granicu, granicom, granici, granico; lm granice, granica, granicama, granice, granicama, granicama, granice
- przykłady:
- (1.1) Hrvatska ima najdužu granicu sa Bosnom i Hercegovinom. → Chorwacja ma najdłuższą granicę z Bośnią i Hercegowiną.
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
granica (język dolnołużycki)
[edytuj]- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) granica
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. granicowaś
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła: