TT Assen 1964
TT Assen 1964 | ||
---|---|---|
Jim Redman won drie races op één dag.
| ||
Officiële naam | 34e Dutch TT | |
Land | Nederland | |
Datum | 27 juni 1964 | |
Organisator | FIM/KNMV | |
500 cc | ||
Snelste ronde | Mike Hailwood | |
Eerste | Mike Hailwood | |
Tweede | Remo Venturi | |
Derde | Paddy Driver | |
350 cc | ||
Snelste ronde | Jim Redman | |
Eerste | Jim Redman | |
Tweede | Mike Hailwood | |
Derde | Remo Venturi | |
250 cc | ||
Snelste ronde | Jim Redman | |
Eerste | Jim Redman | |
Tweede | Phil Read | |
Derde | Tommy Robb | |
125 cc | ||
Snelste ronde | Jim Redman | |
Eerste | Jim Redman | |
Tweede | Phil Read | |
Derde | Ralph Bryans | |
50 cc | ||
Snelste ronde | Ralph Bryans | |
Eerste | Ralph Bryans | |
Tweede | Isao Morishita | |
Derde | Mitsuo Itoh | |
Zijspan | ||
Snelste ronde | Colin Seeley/ Wally Rawlings en Chris Vincent/ Eddie Bulgin | |
Eerste | Colin Seeley/ Wally Rawlings | |
Tweede | Chris Vincent/ Eddie Bulgin | |
Derde | Fritz Scheidegger/ John Robinson |
De TT van Assen 1964 was de vijfde Grand Prix van het wereldkampioenschap wegrace-seizoen 1964. De races werden verreden op zaterdag 27 juni op het Circuit van Drenthe vlak bij Assen. Alle klassen kwamen aan de start.
Algemeen
[bewerken | brontekst bewerken]De TT van Assen werd overschaduwd door het dodelijke ongeval van Roland Föll tijdens de 125cc-training. Föll was de bakkenist van Florian Camathias, maar reed ook veel wedstrijden in de soloklassen. Mike Hailwood moest zich na de race haasten om in Frankrijk te komen, want hij nam de volgende dag in Rouen-les-Essarts deel aan de Franse Formule 1-Grand Prix. Jim Redman werd de eerste coureur in de geschiedenis die drie races op één dag wist te winnen. Luigi Taveri raakte tijdens de trainingen geblesseerd en kon niet starten.
500cc-klasse
[bewerken | brontekst bewerken]Opnieuw won Mike Hailwood met grote overmacht de 500cc-race. In de trainingen waren Benedicto Caldarella (met de zeven jaar oude Gilera-viercilinder) en Remo Venturi met de Bianchi-tweecilinder snel. Caldarella viel uit, maar Venturi werd tweede, ruim voor de Matchless G50 van Paddy Driver.
Top tien tussenstand 500cc-klasse
[bewerken | brontekst bewerken]Pos | Coureur | Merk | Pnt |
---|---|---|---|
1 | Mike Hailwood | MV Agusta | 24 |
2 | Phil Read | Matchless/Norton | 7 |
3 | Derek Minter | Norton | 6 |
Fred Stevens | Matchless | ||
Paddy Driver | Matchless | ||
Remo Venturi | Bianchi | ||
7 | John Hartle | Norton | 4 |
8 | Derek Woodman | Matchless | 3 |
Mike Duff | Norton/Matchless | ||
Jack Ahearn | Norton |
350cc-klasse
[bewerken | brontekst bewerken]Jim Redman won ook de tweede 350cc-race van het jaar. Mike Hailwood werd weliswaar tweede, maar op grote achterstand. Remo Venturi werd met zijn Bianchi-tweecilinder derde.
Uitslag 350cc-klasse[bewerken | brontekst bewerken]
|
Onbekend[4][bewerken | brontekst bewerken]
|
Top negen tussenstand 350cc-klasse
[bewerken | brontekst bewerken]Negen coureurs hadden punten gescoord.
Pos | Coureur | Merk | Pnt |
---|---|---|---|
1 | Jim Redman | Honda | 16 |
2 | Mike Duff | AJS | 6 |
Mike Hailwood | MV Agusta | ||
Phil Read | AJS | ||
5 | Derek Minter | Norton | 4 |
Remo Venturi | Bianchi | ||
7 | Paddy Driver | AJS | 3 |
8 | Derek Woodman | AJS | 2 |
9 | Joe Dunphy | Norton | 1 |
250cc-klasse
[bewerken | brontekst bewerken]In Assen wisselden Redman en Read in de laatste ronde zevenmaal van positie. Ze kwamen zij aan zij uit de laatste bocht, maar Read moest nog een keer opschakelen (Redman kon zijn viercilinder doortrekken tot 16.000 tpm). Daardoor won Redman met een halve wiellengte. Het was de eerste van drie overwinningen van Redman die dag: later won hij ook de 350- en de 125cc-klasse.
Uitslag 250cc-klasse[bewerken | brontekst bewerken]
|
Niet gestart[bewerken | brontekst bewerken]
Niet deelgenomen[bewerken | brontekst bewerken]
|
Onbekend[4][bewerken | brontekst bewerken]
|
Top tien tussenstand 250cc-klasse
[bewerken | brontekst bewerken]Pos | Coureur | Merk | Pnt |
---|---|---|---|
1 | Jim Redman | Honda | 22 |
2 | Phil Read | Yamaha | 18 |
3 | Alan Shepherd | MZ | 14 |
4 | Tarquinio Provini | Benelli | 11 |
5 | Ron Grant | Parilla | 6 |
Luigi Taveri | Honda | ||
7 | Bo Gehring | Bultaco | 4 |
Bert Schneider | Suzuki | ||
Alberto Pagani | Paton | ||
Tommy Robb | Yamaha |
125cc-klasse
[bewerken | brontekst bewerken]Honda was niet naar de GP van de USA gegaan, maar daarna had Luigi Taveri alle 125cc-races gewonnen. Nu Taveri door een blessure niet kon starten, nam Jim Redman de honneurs waar. Hij werd echter gevolgd door Phil Read, wiens nieuwe Yamaha RA 97 eigenlijk veel te zwaar was, twaalf kilo zwaarder dan Redman's Honda 2RC 146. Ralph Bryans (Honda) werd derde, ruim een halve seconde voor Bert Schneider met de Suzuki RT 64. Taveri behield de leiding in de WK-stand.
Uitslag 125cc-klasse[bewerken | brontekst bewerken]
|
Niet gestart[bewerken | brontekst bewerken]
Niet deelgenomen[bewerken | brontekst bewerken]
|
Onbekend[4][bewerken | brontekst bewerken]
|
Top tien tussenstand 125cc-klasse
[bewerken | brontekst bewerken]Pos | Coureur | Merk | Pnt |
---|---|---|---|
1 | Luigi Taveri | Honda | 24 |
2 | Jim Redman | Honda | 20 |
3 | Bert Schneider | Suzuki | 16 |
4 | Hugh Anderson | Suzuki | 12 |
5 | Ralph Bryans | Honda | 8 |
6 | Mitsuo Itoh | Suzuki | 6 |
Phil Read | Yamaha | ||
8 | Frank Perris | Suzuki | 5 |
9 | Rex Avery | EMC | 4 |
Jean-Pierre Beltoise | Bultaco |
50cc-klasse
[bewerken | brontekst bewerken]In de 50cc-race passeerden slechts vijf coureurs de finish. Onder de uitvallers was WK-leider Hugh Anderson. Daar zou Kreidler-coureur Hans Georg Anscheidt van moeten profiteren, maar dat lukte totaal niet. Ralph Bryans won met zijn Honda RC 113, op bijna een halve minuut gevolgd door de Suzuki RM 64's van Isao Morishita en Mitsuo Itoh, die 0,2 seconden van elkaar finishten. Ruim twee minuten na hen kwam Anscheidt pas over de finish, op de hielen gezeten door stalgenoot Cees van Dongen.
Uitslag 50cc-klasse[bewerken | brontekst bewerken]
|
Niet gestart[bewerken | brontekst bewerken]
Niet gefinisht[bewerken | brontekst bewerken]
Niet deelgenomen[bewerken | brontekst bewerken]
|
Onbekend[4][bewerken | brontekst bewerken]
|
Top tien tussenstand 50cc-klasse
[bewerken | brontekst bewerken]Pos | Coureur | Merk | Pnt |
---|---|---|---|
1 | Hugh Anderson | Suzuki | 30 |
2 | Hans Georg Anscheidt | Kreidler | 23 |
3 | Isao Morishita | Suzuki | 21 |
4 | Mitsuo Itoh | Suzuki | 14 |
Ralph Bryans | Honda | ||
6 | Jean-Pierre Beltoise | Kreidler | 6 |
7 | José Maria Busquets | Derbi | 3 |
8 | Ángel Nieto | Derbi | 2 |
Cees van Dongen | Kreidler | ||
10 | Lee Allen | Ducati | 1 |
Luigi Taveri | Kreidler | ||
Tarquinio Provini | Kreidler | ||
Naomi Taniguchi | Honda |
Zijspanklasse
[bewerken | brontekst bewerken]In de zijspanrace wonnen Colin Seeley en Wally Rawlings overtuigend met de ex-Florian Camathias FCS. Chris Vincent en Eddie Bulgin werden tweede voor Fritz Scheidegger/John Robinson. Camathias, die weer met zijn oude compaan Alfred Herzig reed, ondervond opnieuw de onbetrouwbaarheid van zijn zeven jaar oud Gilera-blok en viel uit. Max Deubel werd vierde, maar behield de leiding in de WK-stand.
Uitslag zijspanklasse[bewerken | brontekst bewerken]
|
Niet gefinisht[bewerken | brontekst bewerken]
Onbekend[4][bewerken | brontekst bewerken]
|
Top tien tussenstand zijspanklasse
[bewerken | brontekst bewerken]Pos | Coureur | Bakkenist | Merk | Pnt |
---|---|---|---|---|
1 | Max Deubel | Emil Hörner | BMW | 20 |
2 | Colin Seeley | Wally Rawlings | FCS | 17 |
3 | Georg Auerbacher | Beno Heim | BMW | 13 |
4 | Fritz Scheidegger | John Robinson | BMW | 12 |
5 | Florian Camathias | Roland Föll (†)/ Alfred Herzig | Gilera | 8 |
Otto Kölle | Dieter Hess/ Heinz Marquardt | BMW | ||
Chris Vincent | Keith Scott/ Eddie Bulgin | BMW | ||
8 | Arsenius Butscher | Wolfgang Kalauch | BMW | 5 |
9 | Terry Vinicombe | Gary Golder | Triumph | 2 |
10 | Ludwig Hahn | Heinz Schäfer/ Ralf Engelhardt | BMW | 1 |
Joseph Duhem | François Fernandez | BMW | ||
Tony Jackson | Peter Hartill | BMW |
- Luigi & Gianna Rivola: De geschiedenis van de motorsport, oorsprong en ontwikkeling, 1993 Uitgeverij Uniepers b.v., Abcoude ISBN 90 6825 131 7
Voetnoten
- ↑ Startte alleen in de Ulster Grand Prix
- ↑ John Hartle was tijdens een internationale race in Imola zodanig gewond geraakt, dat hij enkele jaren niet meer kon racen.
- ↑ a b c d e f Startte alleen in de Amerikaanse GP
- ↑ a b c d e Niet gefinisht, niet deelgenomen of niet geregistreerd.
- ↑ a b c Luigi Taveri was tijdens de trainingen geblesseerd geraakt.
- ↑ Ernst Degner herstelde nog van de brandwonden die hij had opgelopen door een val in de GP van Japan, waarbij zijn tank was gescheurd en zijn machine in brand was gevlogen.
Vorige race: Isle of Man TT 1964 |
FIM wereldkampioenschap wegrace 16e seizoen (1964) |
Volgende race: Grand Prix-wegrace van België 1964 |
| ||
Vorige race: TT Assen 1963 |
TT Assen | Volgende race: TT Assen 1965 |