Naar inhoud springen

Grand Prix-wegrace van Spanje 1965

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Grand Prix-wegrace van Spanje 1965
Montjuïc Park
Montjuïc Park
Officiële naam 15° GP de España - 21° Circuito Internacional de Barcelona
Land Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Spanje
Datum 9 mei 1965
Organisator FIM
250 cc
Snelste ronde Vlag van Verenigd Koninkrijk Phil Read
Eerste Vlag van Verenigd Koninkrijk Phil Read
Tweede Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Ramón Torras
Derde Vlag van Canada 1957-1965 Mike Duff
125 cc
Snelste ronde Vlag van Canada 1957-1965 Frank Perris
Eerste Vlag van Nieuw-Zeeland Hugh Anderson
Tweede Vlag van Canada 1957-1965 Frank Perris
Derde Vlag van Verenigd Koninkrijk Derek Woodman
50 cc
Snelste ronde Vlag van Nieuw-Zeeland Hugh Anderson
Eerste Vlag van Nieuw-Zeeland Hugh Anderson
Tweede Vlag van Verenigd Koninkrijk Ralph Bryans
Derde Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) José Maria Busquets
Zijspan
Snelste ronde Vlag van Duitsland Max Deubel / Vlag van Duitsland Emil Hörner
Eerste Vlag van Duitsland Max Deubel / Vlag van Duitsland Emil Hörner
Tweede Vlag van Zwitserland Fritz Scheidegger / Vlag van Verenigd Koninkrijk John Robinson
Derde Vlag van Duitsland Arsenius Butscher / Vlag van Duitsland Wolfgang Kalauch

De Grand Prix-wegrace van Spanje 1965 was de derde Grand Prix van het wereldkampioenschap wegrace voor motorfietsen in het seizoen 1965. De races werden verreden op 9 mei op het Circuito de Montjuïc, een stratencircuit bij de berg Montjuïc ten zuidwesten van Barcelona. In deze Grand Prix kwamen de 250cc-, 125cc-, 50cc- en de zijspanklasse aan de start.

In Spanje was Jim Redman nog niet helemaal fit en Phil Read kon met enig gemak winnen vóór Ramón Torras en Mike Duff. De enige die Read kon bedreigen was Tarquinio Provini met de Benelli 250 4C, maar tegen het einde van de race viel hij toch wat terug en uiteindelijk remde hij zichzelf onderuit waardoor hij de strijd moest staken.

Uitslag 250cc-klasse

[bewerken | brontekst bewerken]
Pos Coureur Merk Tijd Pnt
1 Vlag van Verenigd Koninkrijk Phil Read Yamaha 1:04"03'27 8
2 Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Ramón Torras Bultaco +2"56'27 6
3 Vlag van Canada 1957-1965 Mike Duff Yamaha +1 ronde 4
4 Vlag van Verenigd Koninkrijk Derek Woodman MZ +1 ronde 3
5 Vlag van Australië Kevin Cass Cotton +3 ronden 2
6 Vlag van Italië Alberto Pagani Aermacchi +3 ronden 1
7 Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Guinness Smyth Bultaco +3 ronden

Niet gefinisht

[bewerken | brontekst bewerken]
Coureur Merk Oorzaak
Vlag van Australië Jack Ahearn Cotton
Vlag van Duitse Democratische Republiek Dieter Krumpholz MZ
Vlag van Duitse Democratische Republiek Heinz Rosner MZ
Vlag van Duitse Democratische Republiek Klaus Enderlein MZ
Vlag van Duitsland Ernst Degner Suzuki
Vlag van Duitsland Martin Schneider Lube
Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Jorge Sirera Montesa
Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) José Maria Busquets Montesa
Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) José Medrano Bultaco
Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Ramiro Blanco Bultaco
Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Ricardo Fargas Ducati
Vlag van Verenigd Koninkrijk Frank Perris Suzuki
Vlag van Verenigd Koninkrijk Rex Avery Bultaco
Vlag van Italië Bruno Spaggiari Ducati
Vlag van Italië Tarquinio Provini Benelli Val
Vlag van Nieuw-Zeeland Ginger Molloy Bultaco
Vlag van Nieuw-Zeeland Graham Dickson Bultaco
Vlag van Federatie van Rhodesië en Nyasaland Bruce Beale Honda
Vlag van Federatie van Rhodesië en Nyasaland Jim Redman Honda
Vlag van Federatie van Rhodesië en Nyasaland Keith Gordon Royal Enfield

Niet deelgenomen

[bewerken | brontekst bewerken]
Coureur Merk Oorzaak
Vlag van Australië Barry Smith Bultaco
Vlag van Tsjechië František Šťastný Jawa
Vlag van Duitsland Günter Beer Honda
Vlag van Frankrijk Alain Barbaroux Aermacchi
Vlag van Frankrijk Jean-Claude Guénard Bultaco
Vlag van Verenigd Koninkrijk Bill Ivy Yamaha
Vlag van Verenigd Koninkrijk Bob Coulter Bultaco
Vlag van Verenigd Koninkrijk David Williams Mondial
Vlag van Verenigd Koninkrijk Mike Hailwood Honda [1]
Vlag van Verenigd Koninkrijk Ralph Bryans Honda
Vlag van Italië Gilberto Milani Aermacchi
Vlag van Italië Giuseppe Visenzi Aermacchi
Vlag van Italië Remo Venturi Benelli
Vlag van Italië Silvio Grassetti Morini
Vlag van Japan Hiroshi Hasegawa Yamaha
Vlag van Japan Isamu Kasuya Honda
Vlag van Japan Yoshimi Katayama Suzuki
Vlag van Verenigde Staten John Buckner Yamaha [2]
Vlag van Japan Gosuke Yamashita Honda

Top tien tussenstand 250cc-klasse

[bewerken | brontekst bewerken]
Pos Coureur Merk Pnt
1 Vlag van Verenigd Koninkrijk Phil Read Yamaha 24
2 Vlag van Canada 1957-1965 Mike Duff Yamaha 16
3 Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Ramón Torras Bultaco 10
4 Vlag van Italië Silvio Grassetti Morini 4
5 Vlag van Canada 1957-1965 Frank Perris Suzuki 3
Vlag van Italië Giuseppe Visenzi Aermacchi
Vlag van Verenigd Koninkrijk Derek Woodman MZ
8 Vlag van Duitsland Günter Beer Honda 2
Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) José Maria Busquets Montesa
Vlag van Australië Kevin Cass Cotton

Ook in Spanje vielen de Honda 2RC 146's uit en de eerste twee plaatsen waren weer voor Hugh Anderson en Frank Perris. Op de derde plaats eindigde Derek Woodman met een MZ.

Uitslag 125cc-klasse

[bewerken | brontekst bewerken]
Pos Coureur Merk Tijd Pnt
1 Vlag van Nieuw-Zeeland Hugh Anderson Suzuki 54"33'80 8
2 Vlag van Verenigd Koninkrijk Frank Perris Suzuki +21'50 6
3 Vlag van Verenigd Koninkrijk Derek Woodman MZ +1"32'66 4
4 Vlag van Italië Bruno Spaggiari Ducati +1 ronde 3
5 Vlag van Duitse Democratische Republiek Klaus Enderlein MZ +1 ronde 2
6 Vlag van Zwitserland Arthur Fegbli Honda +1 ronde 1
7 Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Mauricio Aschl Bultaco +1 ronde
8 Vlag van Federatie van Rhodesië en Nyasaland Bruce Beale Honda +2 ronden
9 Vlag van Australië Kevin Cass Bultaco +2 ronden

Niet gefinisht

[bewerken | brontekst bewerken]
Coureur Merk Oorzaak
Vlag van Zwitserland Luigi Taveri Honda
Vlag van Duitse Democratische Republiek Dieter Krumpholz MZ
Vlag van Duitse Democratische Republiek Heinz Rosner MZ
Vlag van Duitsland Ernst Degner Suzuki
Vlag van Duitsland Hans Georg Anscheidt MZ-Kreidler
Vlag van Duitsland Martin Schneider Lube
Vlag van Duitsland Peter Eser Honda
Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Ángel Nieto Derbi
Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) José Medrano Bultaco
Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Ramiro Blanco Bultaco
Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Ramón Torras Bultaco
Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Salvador Cañellas C.K.
Vlag van Verenigd Koninkrijk Ralph Bryans Honda
Vlag van Verenigd Koninkrijk Rex Avery EMC
Vlag van Nieuw-Zeeland Ginger Molloy Bultaco

Niet deelgenomen

[bewerken | brontekst bewerken]
Coureur Merk Oorzaak
Vlag van Canada 1957-1965 Mike Duff Yamaha Teambeleid[3]
Vlag van Tsjechië František Boček ČZ
Vlag van Duitse Democratische Republiek Jochen Leitert MZ
Vlag van Duitse Democratische Republiek Jürgen Lenk MZ
Vlag van Duitse Democratische Republiek Roland Rentzsch MZ
Vlag van Duitsland Walter Scheimann Honda
Vlag van Verenigd Koninkrijk Bill Ivy Yamaha Teambeleid[3]
Vlag van Verenigd Koninkrijk Phil Read Yamaha Teambeleid[3]
Vlag van Verenigd Koninkrijk Tommy Robb Bultaco
Vlag van Italië Giuseppe Visenzi Honda
Vlag van Japan Hironori Matsushima Yamaha Teambeleid[3]
Vlag van Japan Yasuharu Yuzawa Honda
Vlag van Japan Yoshimi Katayama Suzuki
Vlag van Verenigde Staten Bo Gehring Bultaco [2]
Vlag van Verenigde Staten Jeff Tate Honda [2]
Vlag van Verenigde Staten Rick Schell Honda [2]

Top tien tussenstand 125cc-klasse

[bewerken | brontekst bewerken]
Pos Coureur Merk Pnt
1 Vlag van Nieuw-Zeeland Hugh Anderson Suzuki 24
2 Vlag van Canada 1957-1965 Frank Perris Suzuki 16
3 Vlag van Duitsland Ernst Degner Suzuki 9
4 Vlag van Verenigd Koninkrijk Derek Woodman MZ 6
5 Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Ramón Torras Bultaco 4
6 Vlag van Verenigde Staten Rick Schell Honda 3
Vlag van Italië Bruno Spaggiari Ducati
8 Vlag van Verenigde Staten Jeff Tate Honda 2
Vlag van Duitse Democratische Republiek Klaus Enderlein MZ
10 Vlag van Verenigde Staten Bo Gehring Bultaco 1
Vlag van Duitsland Walter Scheimann Honda
Vlag van Zwitserland Arthur Fegbli Honda

In Spanje deed José Maria Busquets het opnieuw goed met de Derbi: hij werd derde, maar Hugh Anderson won met zijn Suzuki RK 65 en Ralph Bryans werd met de Honda RC 114 tweede.

Uitslag 50cc-klasse

[bewerken | brontekst bewerken]
Pos Coureur Merk Tijd Pnt
1 Vlag van Nieuw-Zeeland Hugh Anderson Suzuki 30"38'08 8
2 Vlag van Verenigd Koninkrijk Ralph Bryans Honda +3'93 6
3 Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) José Maria Busquets Derbi +16'50 4
4 Vlag van Zwitserland Luigi Taveri Honda +38'27 3
5 Vlag van Duitsland Hans Georg Anscheidt Kreidler +1"26'25 2
6 Vlag van Australië Barry Smith Derbi +1"29'99 1
7 Vlag van Japan Mitsuo Itoh Suzuki +1 ronde

Niet gefinisht

[bewerken | brontekst bewerken]
Coureur Merk Oorzaak
Vlag van Australië Kevin Cass Derbi
Vlag van Duitsland Ernst Degner Suzuki
Vlag van Duitsland Peter Eser Honda
Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Ángel Nieto Derbi
Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Ramón Torras Kreidler
Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Salvador Cañellas Derbi
Vlag van Frankrijk Jacques Roca Derbi
Vlag van Nieuw-Zeeland Graham Dickson Derbi

Niet deelgenomen

[bewerken | brontekst bewerken]
Coureur Merk Oorzaak
Vlag van Verenigd Koninkrijk Charlie Mates Honda
Vlag van Verenigd Koninkrijk Ian Plumridge Derbi
Vlag van Verenigd Koninkrijk Leslie Griffiths Honda
Vlag van Japan Akira Itoh Honda
Vlag van Japan Haruo Koshino Suzuki
Vlag van Japan Michio Ichino Suzuki
Vlag van Nederland Cees van Dongen Kreidler
Vlag van Uruguay Gastón Biscia Suzuki

Top tien tussenstand 50cc-klasse

[bewerken | brontekst bewerken]
Pos Coureur Merk Pnt
1 Vlag van Nieuw-Zeeland Hugh Anderson Suzuki 18
2 Vlag van Verenigd Koninkrijk Ralph Bryans Honda 14
3 Vlag van Zwitserland Luigi Taveri Honda 9
4 Vlag van Duitsland Ernst Degner Suzuki 8
5 Vlag van Japan Michio Ichino Suzuki 4
Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) José Maria Busquets Derbi
7 Vlag van Japan Mitsuo Itoh Suzuki 3
Vlag van Japan Haruo Koshino Suzuki
Vlag van Duitsland Hans Georg Anscheidt Kreidler
10 Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Ángel Nieto Derbi 2
Vlag van Frankrijk Jacques Roca Derbi

Zijspanklasse

[bewerken | brontekst bewerken]

In Spanje wonnen Max Deubel en Emil Hörner, maar Fritz Scheidegger/John Robinson deden het toch weer goed met een tweede plaats en Arsenius Butscher/Wolfgang Kalauch werden weer derde.

Uitslag zijspanklasse

[bewerken | brontekst bewerken]
Pos Coureur Bakkenist Merk Tijd Pnt
1 Vlag van Duitsland Max Deubel Vlag van Duitsland Emil Hörner BMW 57"46'53 8
2 Vlag van Zwitserland Fritz Scheidegger Vlag van Verenigd Koninkrijk John Robinson BMW +13'98 6
3 Vlag van Duitsland Arsenius Butscher Vlag van Duitsland Wolfgang Kalauch BMW +59'21 4
4 Vlag van Duitsland Otto Kölle Vlag van Duitsland Heinz Marquardt BMW +1"22'92 3
5 Vlag van Duitsland Georg Auerbacher Vlag van Australië Peter Rykers BMW +1 ronde 2
6 Vlag van Australië Barry Thompson Vlag van Australië Richard Bradley BMW +3 ronden 1
7 Vlag van Verenigd Koninkrijk R.H. Egalton Onbekend Matchless +3 ronden
8 Vlag van Duitsland Harald Wohlfart Vlag van Duitsland Armgard Neumann BMW +7 ronden

Niet gefinisht

[bewerken | brontekst bewerken]
Coureur Passeggero Merk Oorzaak
Vlag van Verenigd Koninkrijk Colin Seeley Vlag van Verenigd Koninkrijk Wally Rawlings BMW
Vlag van Zwitserland Hans-Peter Hubacher Onbekend BMW
Vlag van Zwitserland Florian Camathias Vlag van Zwitserland Franz Ducret BMW
Vlag van Australië Bill Boswerger Vlag van Verenigd Koninkrijk John Mawby BMW
Vlag van Verenigd Koninkrijk John Sweet Vlag van Verenigd Koninkrijk Geoff Beaujeux Norton

Niet deelgenomen

[bewerken | brontekst bewerken]
Coureur Bakkenist Merk Oorzaak
Vlag van Duitsland August Wolf Vlag van Duitsland Lothar Ronsdorf BMW
Vlag van Duitsland Fred Huber Vlag van Duitsland Josef Huber BMW
Vlag van Duitsland Heinz Luthringshauser Vlag van Duitsland Hermann Hahn BMW
Vlag van Duitsland Siegfried Schauzu Vlag van Duitsland Horst Schneider BMW
Vlag van Verenigd Koninkrijk Charlie Freeman Vlag van Verenigd Koninkrijk Billie Nelson Norton
Vlag van Verenigd Koninkrijk Chris Vincent Vlag van Verenigd Koninkrijk Terry Harrison BMW
Vlag van Verenigd Koninkrijk Pip Harris Vlag van Verenigd Koninkrijk Ray Campbell BMW
Vlag van Verenigd Koninkrijk Trevor Davies Vlag van Verenigd Koninkrijk John Gauge Matchless
Vlag van Italië Giuseppe Dal-Toe Vlag van Italië Aldo Ramoli BMW

Top tien tussenstand zijspanklasse

[bewerken | brontekst bewerken]
Pos Coureur Bakkenist Merk Pnt
1 Vlag van Zwitserland Fritz Scheidegger Vlag van Verenigd Koninkrijk John Robinson BMW 14
2 Vlag van Duitsland Arsenius Butscher Vlag van Duitsland Wolfgang Kalauch BMW 8
Vlag van Duitsland Max Deubel Vlag van Duitsland Emil Hörner BMW
4 Vlag van Duitsland Siegfried Schauzu Vlag van Duitsland Horst Schneider BMW 6
5 Vlag van Duitsland Otto Kölle Vlag van Duitsland Heinz Marquardt BMW 3
Vlag van Duitsland August Wolf Vlag van Duitsland Lothar Ronsdorf BMW
7 Vlag van Duitsland Georg Auerbacher Vlag van Australië Peter Rykers BMW 2
Vlag van Duitsland Fred Huber Vlag van Duitsland Josef Huber BMW
9 Vlag van Verenigd Koninkrijk Trevor Davies Vlag van Verenigd Koninkrijk John Gauge Matchless 1
Vlag van Australië Barry Thompson Vlag van Australië Richard Bradley BMW
Vorige race:
Grand Prix-wegrace van Duitsland 1965
FIM wereldkampioenschap wegrace
17e seizoen (1965)
Volgende race:
Grand Prix-wegrace van Frankrijk 1965

Vorige race:
Grand Prix-wegrace van Spanje 1964
Grand Prix-wegrace van Spanje Volgende race:
Grand Prix-wegrace van Spanje 1966