Cy Young
miotacz | |||||||||||||
Pełne imię i nazwisko |
Denton True Young | ||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia |
29 marca 1867 | ||||||||||||
Data i miejsce śmierci |
4 listopada 1955 | ||||||||||||
Odbijał |
prawą | ||||||||||||
Rzucał |
prawą | ||||||||||||
Debiut |
6 sierpnia 1890 | ||||||||||||
Ostatni występ |
11 października 1911 | ||||||||||||
Statystyki | |||||||||||||
Win–loss record |
511–316 | ||||||||||||
ERA |
2,63 | ||||||||||||
Strikeouty |
2803 | ||||||||||||
Kariera klubowa | |||||||||||||
| |||||||||||||
Baseball Hall of Fame | |||||||||||||
Rok wprowadzenia |
1937 | ||||||||||||
Głosów |
76,1% (2. głosowanie) | ||||||||||||
Metoda elekcji | |||||||||||||
Strona internetowa |
Denton True Young (ur. 29 marca 1867 w Gilmore, w stanie Ohio, zm. 4 listopada 1955 w Newcomerstown, Ohio) – amerykański baseballista, który występował na pozycji miotacza przez 22 sezony w Major League Baseball.
Przebieg kariery
[edytuj | edytuj kod]Zawodową karierę rozpoczął w 1889 roku w lokalnej lidze Tri-State League w zespole Canton Nadjys, a jego win–loss record wyniósł 15–15. Po roku został sprzedany za 500 dolarów do Cleveland Spiders, klubu National League, gdzie występował do sezonu 1898. W tym czasie trzykrotnie osiągnął pułap 30 zwycięstw lub więcej, a w 1892 zwyciężył w klasyfikacji ERA z wynikiem 1,73. Rok później zwiększono dystans między bazą miotacza a krawędzią bazy domowej do 60 stóp i 6 cali (18 m 44 cm), mimo to Young opanował narzut fastballa (prosta, szybka piłka przy prędkości ponad 90 mil na godzinę) na tym dystansie, dlatego też zyskał przydomek Cy (skrót od cyclone)[1][2]. W 1899 roku właściciele Cleveland Spiders zakupili będący na skraju bankructwa klub St. Louis Browns i zmienili jego nazwę na St. Louis Perfectos, do którego dołączył Young[3]. W marcu 1901 roku podpisał kontrakt z Boston Americans[4]. Dwa lata później Americans zwyciężyli w World Series, a Young zagrał w czterech spotkaniach (w dwóch zwyciężył, miał 1,85 ERA oraz 17 strikeouts)[5].
5 maja 1904 roku w meczu przeciwko Philadelphia Athletics rozegrał perfect game i zarazem stał się pierwszym miotaczem w historii Major League Baseball, który uczynił to przy nowych wymiarach boiska[6][7]. Był to jego drugi no-hitter w karierze (pierwszy w 1898); trzeci rozegrał w 1908 przeciwko New York Highlanders[1].
W lutym 1909 przeszedł do Cleveland Naps za 12 500 dolarów oraz w ramiach wymiany za dwóch zawodników Charliego Checha oraz Jacka Ryana[1]. W sierpniu 1911 podpisał kontrakt z Boston Rustlers[4]. Karierę oficjalnie zakończył w maju 1912 roku w wieku 45 lat[1].
Nagrody i wyróżnienia
[edytuj | edytuj kod]Nagroda/wyróżnienie | Lata | Źródło |
Zwycięzca w World Series | 1903 | [8] |
Major League Baseball All-Century Team | [9] | |
Baseball Hall of Fame | od 1937 | [10] |
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d Cy Young. sabr.org. [dostęp 2012-09-16]. (ang.).
- ↑ Przepisy gry w baseball. baseball.pl. [dostęp 2012-09-16]. (ang.).
- ↑ The 1899 Cleveland Spiders Baseball's Worst Team. wcnet.org. [dostęp 2012-09-16]. (ang.).
- ↑ a b Cy Young Transactions. baseball-reference.com. [dostęp 2012-09-16]. (ang.).
- ↑ Cy Young Statistics. baseball-reference.com. [dostęp 2012-09-16]. (ang.).
- ↑ Gale Encyclopedia of Biography: Cy Young. answers.com. [dostęp 2012-09-16]. (ang.).
- ↑ Cy Young Perfect Game Box Score. baseball-almanac.com. [dostęp 2012-09-16]. (ang.).
- ↑ Baseball-Reference Playoff and World Series Index. baseball-reference.com. [dostęp 2012-08-27]. (ang.).
- ↑ All Century Team. baseball-almanac.com. [dostęp 2012-08-28]. (ang.).
- ↑ Young, Cy. baseballhall.org. [dostęp 2012-11-04]. (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Cy Young Is Dead; Famed Pitcher, 88. [w:] The New York Times [on-line]. nytimes.com, 1955-11-05. [dostęp 2013-11-14]. (ang.).