Przejdź do zawartości

Stan Coveleski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stan Coveleski
Ilustracja
miotacz
Pełne imię i nazwisko

Stanley Anthony Coveleski

Data i miejsce urodzenia

13 lipca 1889
Shamokin

Data i miejsce śmierci

20 marca 1984
South Bend

Odbijał

prawą

Rzucał

prawą

Debiut

10 września 1912

Ostatni występ

3 sierpnia 1928

Kariera klubowa
Lata Kluby
1912 Philadelphia Athletics
1916–1924 Cleveland Indians
1925–1927 Washington Senators
1928 New York Yankees
Baseball Hall of Fame
Rok wprowadzenia

1969

Metoda elekcji

Veterans Committee

Stanley Anthony Coveleski, urodzony jako Stanislaus Anthony Kowalewski (ur. 13 lipca 1889, zm. 20 marca 1984) – amerykański baseballista polskiego pochodzenia[1], który występował na pozycji miotacza.

Kariera zawodnicza

[edytuj | edytuj kod]

W 1909 podpisał kontrakt z występującym w niższej lidze Tri-State League zespołem Lancaster Red Roses. W 1912 przeniósł się do Atlantic City Lanks, który reprezentował ten sam poziom rozgrywek. Przed zakończeniem sezonu 1912 był obserwowany przez menadżera Philadelphia Athletics Conniego Macka i wkrótce podpisał kontakt z tym klubem[1]. W Major League Baseball zadebiutował 10 września 1912 w meczu przeciwko Detroit Tigers, w którym zanotował complete game shutout, oddając trzy odbicia[2]. Po rozegraniu pięciu meczów został oddany do Spokane Indians z Northwestern League. W 1914 w ramach wymiany zawodników przeszedł do Portland Beavers (Pacific Coast League)[1]. Pomimo iż Coveleski w sezonie 1915 zanotował bilans W-L 17–17, w listopadzie tego roku jego kontrakt został wykupiony przez Cleveland Indians[1][2].

W barwach nowego zespołu zadebiutował w pierwszym tygodniu rozgrywek sezonu 1916 w meczu przeciwko Detroit Tigers, w którym występował wówczas jego brat Harry. Rok później zaliczył najwięcej shutoutów w lidze (9)[1]. 24 maja 1918 w meczu z New York Yankees wygranym przez Indians 3–2 po 19 zmianach, zanotował complete game, a w 1920 w World Series przeciwko Brooklyn Robins rozegrał trzy pełne mecze, uzyskując wskaźnik ERA 0,67, oddając w całej serii dwa runy[2]. 12 października 1920, w decydującym o pierwszym w historii klubu mistrzostwie meczu numer 7, rozegrał dziewięć zmian i oddał pięć odbić[3].

Po zakończeniu sezonu 1924 w ramach wymiany przeszedł do Washington Senators. W 1925 zanotował bilans W-L 20–5 przy najlepszym w American League wskaźniku ERA 2,84. W tym samym roku w World Series, zaliczył dwie porażki w dwóch startach, a Senators przegrali w serii z Pittsburgh Pirates. W sezonie 1928 grał w New York Yankees, w którym zakończył karierę zawodniczą[1].

Uhonorowanie

[edytuj | edytuj kod]

W 1969 został uhonorowany członkostwem w Baseball Hall of Fame[4], zaś w 1976 w National Polish-American Sports Hall of Fame[5]. W 1987 stadion baseballowy w South Bend w Indianie, na którym swoje mecze rozgrywa zespół farmerski Chicago Cubs South Bend Cubs (poziom Class A) nazwano Stanley Coveleski Regional Stadium[6].

Nagrody i wyróżnienia

[edytuj | edytuj kod]
Nagroda/wyróżnienie Lata Źródło
Zwycięzca w World Series 1920 [3]
Baseball Hall of Fame od 1969 [4]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f Stan Coveleski. sabr.org. [dostęp 2016-06-30]. (ang.).
  2. a b c Dave Blevins: The Sports Hall of Fame Encyclopedia. Lanham, Maryland: Scarecrow Press, 2012, s. 213. ISBN 978-0-8108-6130-5. (ang.).
  3. a b 1920 World Series. mlb.com. [dostęp 2016-07-01]. (ang.).
  4. a b Coveleski, Stan. baseballhall.org. [dostęp 2016-07-01]. (ang.).
  5. Stan Coveleski. polishsportshof.com. [dostęp 2016-07-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (19 maja 2016)]. (ang.).
  6. Stadium History. milb.com. [dostęp 2016-07-01]. (ang.).