Rogers Hornsby

Rogers Hornsby
	drugobazowy/łącznik
Pełne imię i nazwisko	Rogers Hornsby, Sr.
Pseudonim	The Rajah
Data i miejsce urodzenia	27 kwietnia 1896 ; Winters
Data i miejsce śmierci	5 stycznia 1963 ; Chicago
Odbijał	prawą
Rzucał	prawą
Debiut	10 września 1915; w St. Louis Cardinals
Ostatni występ	20 lipca 1937; w St. Louis Browns
	Statystyki
Średnia uderzeń	0,358
Home runy	301
Uderzenia	2930
RBI	1584
Kariera klubowa
Lata	Kluby
1915–1926	St. Louis Cardinals
1927	New York Giants
1928	Boston Braves
1929–1932	Chicago Cubs
1933	St. Louis Cardinals
1933–1937	St. Louis Browns
Kariera menedżerska
Lata	Kluby
1925–1926	St. Louis Cardinals
1927	New York Giants
1928	Boston Braves
1930–1932	Chicago Cubs
1933–1937, 1952	St. Louis Browns
1952–1953	Cincinnati Reds
	Baseball Hall of Fame
Rok wprowadzenia	1942
Głosów	78,1% (5. głosowanie)
Metoda elekcji	BBWAA
	Strona internetowa

Rogers Hornsby, Sr. (ur. 27 kwietnia 1896, zm. 5 stycznia 1963) – amerykański baseballista, który występował na pozycji drugobazowego i łącznika. W ciągu 23 sezonów w Major League Baseball był zawodnikiem sześciu klubów, a także grającym menadżerem. Po zakończeniu kariery samodzielnie prowadził St. Louis Browns i Cincinnati Reds.

Przebieg kariery

Rogers Hornsby w baseball grał w zespołach półzawodowych już w wieku 15 lat. Był również członkiem szkolnej drużyny futbolu. W 1914 roku, z inicjatywy jego starszego brata Everetta, który występował w zespołach niższych lig, trafił na okres próbny do Dallas Steers na dwa tygodnie. W zespole tym nie zagrał jednak żadnego meczu. W zawodowym baseballu zadebiutował w wieku 18 lat, grając na pozycji łącznika w lidze Teksasu i Oklahomy dla Hugo Scouts^[1]. W tym samym sezonie był także zawodnikiem Denison Champions^[2].

Mając 19 lat podpisał kontrakt z St. Louis Cardinals^[3]. Pierwszy mecz w Major League Baseball rozegrał 10 września 1915^[4]. W 1925 został mianowany przez właściciela zespołu Sama Breadona grającym menadżerem, a także został wybrany po raz pierwszy MVP National League. Rok później wygrał z Cardinals World Series.

W 1927 przeszedł do New York Giants, w którym występował na pozycji drugobazowego^[3]. Pełnił w tym zespole także funkcję menadżera, w zastępstwie Johna McGrawa, który miał problemy zdrowotne. Po konflikcie z McGrawem odszedł do Boston Braves^[1].

W sezonie 1928 Boston Braves był jednym z najgorszych klubów w lidze. Hornsby stał się ponownie grającym menadżerem. Grając w barwach Braves zwyciężył w klasyfikacji średniej uderzeń w sezonie (0,387)^[1]. Pod koniec sezonu został sprzedany do Chicago Cubs^[1].

W Chicago Cubs Hornsby jako grający menadżer, ustanowił rekord klubowy w średniej uderzeń (0,380) i po raz drugi został wybrany MVP National League^[4]. 13 września 1931 roku został pierwszym w historii MLB zawodnikiem, który w dodatkowych inningach zdobył grand slama^[5]. W 1932 w wieku 36 lat zagrał w 19 meczach^[1]. Mimo że Chicago Cubs zajmowali drugie miejsce w lidze, właściciel klubu William Veeck, Sr., zdecydował o zwolnieniu go ze stanowiska menadżera z powodu hazardu, od którego Horsnby był uzależniony^[6]. Jego zastępcą został Charlie Grimm^[1]. Cubs ostatecznie wygrali World Series, jednak głosowanie fanów zdecydowało o nie wypłaceniu mu premii za mistrzostwo^[7].

Późniejszy okres

Pod koniec kariery występował w St. Louis Cardinals oraz w St. Louis Browns. Został członkiem Galerii Sław w 1942 roku^[8]. Zmarł w wieku 66 lat, 5 stycznia 1963 roku na zawał serca^[9].

Nagrody i wyróżnienia

Nagroda/wyróżnienie	Lata	Źródło
2× MVP National League	1925, 1929	^[10]
Zwycięzca w World Series	1926	^[11]
Major League Baseball Triple Crown	1922, 1925	^[12]
Major League Baseball All-Century Team		^[13]
Baseball Hall of Fame	od 1942	^[8]

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Rogers Hornsby Biography - Early Life. rogershornsby.com. [dostęp 2012-08-30]. (ang.).
↑ Rogers Hornsby opublikowany=. [dostęp 2012-08-30]. (ang.).
↑ ^a ^b Rogers Hornsby Transactions. =baseball-reference.com. [dostęp 2012-08-30]. (ang.).
↑ ^a ^b Rogers Hornsby. baseball-reference.com. [dostęp 2012-08-30]. (ang.).
↑ Hornsby, Rogers. baseballhall.org. [dostęp 2012-08-30]. (ang.).
↑ Year In Review : 1931 National League. baseball-almanac.com. [dostęp 2012-08-30]. (ang.).
↑ Charles C. Alezander: Rogers Hornsby: A Biography. Nowy Jork: 1995, s. 180. ISBN 0-8050-2002-0. (ang.).
↑ ^a ^b 1947 Hall of Fame Voting. baseball-reference.com. [dostęp 2012-08-27]. (ang.).
↑ Rogers Hornsby, Baseball Great, Dies At Age 66. news.google.com. [dostęp 2012-08-30]. (ang.).
↑ Most Valuable Player MVP Awards & Cy Young Awards Winners. baseball-reference.com. [dostęp 2012-08-26]. (ang.).
↑ Baseball-Reference Playoff and World Series Index. baseball-reference.com. [dostęp 2012-08-27]. (ang.).
↑ Triple Crown Winners. baseball-reference.com. [dostęp 2012-08-25]. (ang.).
↑ All Century Team. baseball-almanac.com. [dostęp 2012-08-27]. (ang.).

[Rajah-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Rogers Hornsby Biography - Early Life. rogershornsby.com. [dostęp 2012-08-30]. (ang.).

[2] Rogers Hornsby opublikowany=. [dostęp 2012-08-30]. (ang.).

[rogers-3] Rogers Hornsby Transactions. =baseball-reference.com. [dostęp 2012-08-30]. (ang.).

[hornsby-4] Rogers Hornsby. baseball-reference.com. [dostęp 2012-08-30]. (ang.).

[5] Hornsby, Rogers. baseballhall.org. [dostęp 2012-08-30]. (ang.).

[6] Year In Review : 1931 National League. baseball-almanac.com. [dostęp 2012-08-30]. (ang.).

[7] Charles C. Alezander: Rogers Hornsby: A Biography. Nowy Jork: 1995, s. 180. ISBN 0-8050-2002-0. (ang.).

[rogers1-8] 1947 Hall of Fame Voting. baseball-reference.com. [dostęp 2012-08-27]. (ang.).

[9] Rogers Hornsby, Baseball Great, Dies At Age 66. news.google.com. [dostęp 2012-08-30]. (ang.).

[10] Most Valuable Player MVP Awards & Cy Young Awards Winners. baseball-reference.com. [dostęp 2012-08-26]. (ang.).

[11] Baseball-Reference Playoff and World Series Index. baseball-reference.com. [dostęp 2012-08-27]. (ang.).

[12] Triple Crown Winners. baseball-reference.com. [dostęp 2012-08-25]. (ang.).

[13] All Century Team. baseball-almanac.com. [dostęp 2012-08-27]. (ang.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

Miotacze	Alexander Bender Blyleven M. Brown R. Brown Bunning Carlton Chesbro Clarkson Cooper Coveleski Cummings Day Dean Dihigo Drysdale Eckersley Faber Feller Fingers Ford B. Foster Galvin B. Gibson Glavine Gomez Gossage Grimes Grove Haines Halladay Hoffman Hoyt Hubbell Hunter Jenkins R. Johnson W. Johnson Joss Keefe Koufax Lemon Lyons Maddux Marichal Marquard P. Martínez Mathewson McGinnity Méndez Morris Mussina Newhouser Nichols Niekro Paige Palmer Pennock Perry Plank Radbourn Rivera Rixey Roberts Rogan Ruffing Rusie Ryan Seaver H. Smith L. Smith Smoltz Spahn Sutter Sutton Vance Waddell Walsh Welch Wilhelm J. Williams Willis Wynn Young
Łapacze	Bench Berra Bresnahan Campanella Carter Cochrane Dickey Ewing Ferrell Fisk J. Gibson Hartnett Lombardi Mackey Piazza Rodríguez Santop Schalk T. Simmons D. White
Pierwszobazowi	Anson Bagwell Beckley Bottomley Brouthers Cepeda Chance Connor Foxx Gehrig Greenberg G. Kelly Killebrew Leonard McCovey Mize Murray Pérez Sisler Suttles Taylor Terry Thomas Thome
Drugobazowi	Alomar Biggio Carew E. Collins Doerr Evers Fox Frisch Gehringer Gordon Grant Herman Hornsby Lajoie Lazzeri Mazeroski McPhee Morgan J. Robinson Sandberg Schoendienst
Trzeciobazowi	Baker Boggs Brett J. Collins Dandridge J. Johnson Jones Kell Lindstrom Mathews Molitor B. Robinson Santo Schmidt Traynor J. Wilson
Łącznicy	Aparicio Appling Bancroft Banks Boudreau Cronin Davis T. Jackson Jennings Jeter Larkin Lloyd Maranville Reese Ripken Rizzuto Sewell O. Smith Tinker Vaughan Wagner Wallace Ward Wells Yount
Zapolowi	Aaron Ashburn Averill Bell Brock W. Brown Burkett Carey Charleston Clarke Clemente Cobb Combs Crawford Cuyler Dawson Delahanty DiMaggio Doby Duffy Flick Goslin Griffey Guerrero Gwynn Hafey Hamilton Heilmann Henderson Hill Hooper Irvin R. Jackson Kaline Keeler Kelley K. Kelly Kiner Klein Mantle Manush Mays McCarthy Medwick Musial O’Rourke Ott Puckett Raines J. Rice S. Rice F. Robinson Roush Ruth A. Simmons Slaughter Snider Speaker Stargell Stearnes Thompson Torriente Walker L. Waner P. Waner Wheat B. Williams T. Williams H. Wilson Winfield Yastrzemski Youngs
Designated hitters	Baines E. Martínez
Menadżerowie	Alston Anderson Cox Durocher Hanlon Harris Herzog Huggins La Russa Lasorda López Mack McCarthy McGraw McKechnie W. Robinson Selee Southworth Stengel Torre Weaver D. Williams
Działacze Pionierzy	Barrow Bulkeley Cartwright Chadwick Chandler Comiskey Dreyfuss R. Foster Frick Giles Gillick Griffith Harridge Hulbert B. Johnson Kuhn Landis La. MacPhail Le. MacPhail Manley Miller O’Malley Pompez Posey Rickey Ruppert Schuerholz Selig Spalding Veeck Weiss S. White Wilkinson G. Wright H. Wright Yawkey
Sędziowie	Barlick Chylak Conlan Connolly Evans Harvey Hubbard Klem McGowan O’Day

Miotacze (P)	Nolan Ryan Sandy Koufax Cy Young Roger Clemens Bob Gibson Walter Johnson Warren Spahn Christy Mathewson Lefty Grove
Wewnątrzpolowi (1B, 2B, 3B, SS)	Johnny Bench Yogi Berra Lou Gehrig Mark McGwire Jackie Robinson Rogers Hornsby Mike Schmidt Brooks Robinson Cal Ripken Jr. Ernie Banks Honus Wagner
Zapolowi (RF, CF, LF)	Babe Ruth Hank Aaron Ted Williams Willie Mays Joe DiMaggio Mickey Mantle Ty Cobb Ken Griffey Jr. Pete Rose Stan Musial