Jean Alesi
Biografía | |
---|---|
Nacemento | (fr) Jean Robert Alesi 11 de xuño de 1964 (60 anos) Aviñón, Francia |
Actividade | |
Ocupación | piloto de automobilismo, piloto de carreiras, piloto de Fórmula Un |
Deporte | automobilismo |
Participou en | |
24 Horas de Le Mans | |
Fórmula 1 | |
Familia | |
Cónxuxe | Kumiko Goto (1995–) |
Fillos | Helena Alesi, Giuliano Alesi |
Premios | |
| |
Páxina web | jean-alesi.com |
Jean Alesi, nado como Giovanni Alesi en Avignon (Vaucluse) o 11 de xuño de 1964, é un expiloto de carreiras francés de orixe italiana.
Logo de varios éxitos nas categorías menores, o máis notable o campionato da fórmula 3000 de 1989, a súa traxectoria na Fórmula 1 incluíu tempadas en Tyrrell, Benetton, Sauber, Prost, Jordan e Ferrari, onde demostrou ser moi popular entre os tifosi. Durante as súas tempadas en Ferrari de 1991 a 1995, o seu estilo de condución agresivo, combinado co uso do número 27 no seu coche, levou a algúns xornalistas, e aos tifosi, a comparalo con Gilles Villeneuve.[1] Gañou o Gran Premio do Canadá de 1995, pero resultou ser a única vitoria da súa carreira na Fórmula 1. Durante a súa estadía na Fórmula 1, Alesi era particularmente bo en mollado, e era un corredor temperamental e apaixonado, cuxas emocións ás veces mellorábano.[2]
Logo de abandonar a Fórmula 1, de 2002 a 2006 Alesi correu no campionato de Deutsche Tourenwagen Masters (DTM), gañando algunhas carreiras, e o seu mellor resultado foi un quinto lugar no campionato de pilotos. Competiu na serie de Speedcar en 2008 e 2009, e correu en Le Mans en 2010. Tamén competiu nas 500 Millas de Indianápolis en 2012 e converteuse no piloto profesional máis vello en realizar a proba do novato para a admisión á competición. Durante varios anos tamén foi comentarista do programa de televisión italiano Pole Position. En 2006 Alesi recibiu a Chevalier de la Légion d’honneur.[3]
Traxectoria
[editar | editar a fonte]Alesi é fillo de pais sicilianos. O seu pai, Franco, era un mecánico de Alcamo, e a súa nai era de Riesi. Comezou a súa carreira cunha paixón polos rallys en lugar da velocidade,[4] empezou no karting á idade de 16 anos,[5] E logo nos monoprazas en 1984 a través do campionato francés Renault 5, onde correu dúas tempadas. Gañou o título de 1987 de Fórmula 3.[6] Antes de pasar á Fórmula Internacional 3000 en 1988. A tempada de 1988 foi unha decepción, terminou décimo no campionato con dous podios, non axudado por problemas dentro do equipo. Con todo, en 1989 uniuse ao equipo Jordan Formula 3000 e gañou o campionato. En 1989 Alesi empatou en puntos para o título da F3000 con Érik Comas, pero gañou o título polo número de triunfos, anotara tres por dous de Comas. Tamén correu nas 24 Horas de Le Mans no mesmo ano, pero un lume obrigouno a retirarse na cuarta hora da carreira.[7]
Fórmula 1
[editar | editar a fonte]Alesi substituíu a Michele Alboreto no Gran Premio de Francia de 1989 no equipo Tyrrell. Alesi fixo un ilusionante debut. Na súa primeira carreira estivo longo tempo detrás do experimentado campión mundial Alain Prost no segundo posto, e finalmente terminou cuarto, o cal era un resultado notable para un piloto debutante, detrás de tres consagrados como Prost, Nigel Mansell e Riccardo Patrese.
A tempada seguinte, no Gran Premio dos Estados Unidos de 1990 en Phoenix, Alesi volveu sorprender ao mundo do motor obtendo un impresionante segundo posto co Tyrrell, chegando ata a liderar durante un par de voltas, ata que foi superado polo tricampión mundial Ayrton Senna quen se levaría o triunfo. Pero Alesi cumprira o seu cometido, e chamara a atención de dous dos equipos máis importantes da F-1: Williams e Ferrari querían os seus servizos para acompañar a Nigel Mansell e Alain Prost respectivamente. Alesi recoñeceu anos despois que non decidiu ben ao elixir á marca italiana con base en Maranello, decidindo máis co corazón que coa cabeza: Williams era a opción que prometía triunfos, Ferrari podía prometer ser unha lenda. O mozo Jean elixiu a segunda opción.
Con todo, desde o principio viuse que a relación non traería demasiadas alegrías. Alesi sufriu catro anos cun equipo Ferrari estrañamente pouco competitivo, que case se conformaba con saír cuarto ou quinto no campionato mundial, sendo desprazado por McLaren, Williams e Benetton.
Alesi gañou unha carreira con Ferrari, a única carreira que gañaría na Fórmula 1. O Gran Premio do Canadá da tempada 1995 sería o gran día de Jean tras tanto penar cun auto pouco fiable e pouco competitivo.[8] Pero para a tempada 1996, Ferrari xa contratara a Michael Schumacher que levaría o inevitable número un no equipo. Tras está situación Alesi decidiu abandonar o equipo.
Tras isto, Alesi pasou de equipo en equipo sen maior éxito. En 1996 e 1997 correu para Benetton,[9] que tivo dúas tempadas frustrantes comparados co dominio que impuxeron con Schumacher en 1994 e 1995.
Nos dous anos seguintes a bordo do Sauber mostrouse un Alesi probablemente no seu mellor momento, correndo máis tranquilo que antes en Ferrari, pero claramente o auto non estaba para chegar máis aló do cuarto posto. Só obtivo un podio no Gran Premio de Bélxica de 1998. Así Alesi volvería frustrarse e pasou a ser piloto do equipo propiedade do seu excompañeiro de equipo, Alain Prost na tempada 2000. Só máis frustración, cun auto pouco fiable que terminaría último no campionato. Isto que concluiría cando Alesi cortou o seu contrato con Prost a metade da tempada 2001 pasándose ao equipo Jordan Honda para substituír o despedido Heinz-Harald Frentzen por unhas cantas carreiras. Con este equipo puido chegar no Gran Premio dos Estados Unidos ao seu Gran Premio número 200, todo un fito para el, logo de 10 anos de ininterrompida carreira.
Tras lograr aquela cifra, Alesi retirouse da Fórmula 1 a final de tempada,[10] e tras unha tempada de receso, paticipou no DTM alemán cun Mercedes-Benz onde tivo relativo éxito.
Resultados completos na Fórmula 1
[editar | editar a fonte](Chave) As carreiras en letra grosa indican pole position; as carreiras en cursiva indican volta rápida.
Resultados nas 24 Horas de Le Mans
[editar | editar a fonte]Ano | Equipo | Co-Pilotos | Coche | Clase | Voltas | Pos. xeral | Pos. clase |
---|---|---|---|---|---|---|---|
1989 | Team Schuppan | Will Hoy Dominic Dobson |
Porsche 962C | C1 | 69 | Ret | Ret |
2010 | AF Corse | Giancarlo Fisichella Toni Vilander |
Ferrari F430 GT2 | GT2 | 323 | 16º | 4º |
Resultados completos nas Deutsche Tourenwagen Masters
[editar | editar a fonte](key) As carreiras en letra grosa indican pole position; as carreiras en cursiva indican volta rápida.
Ano | Equipo | Coche | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | DC | Puntos |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
2002 | HWA Team | AMG-Mercedes CLK-DTM | HOC QR 8 |
HOC CR 3 |
ZOL QR 9 |
ZOL CR 10 |
DON QR 1 |
DON CR 1 |
SAC QR 16 |
SAC CR Ret |
NOR QR 5 |
NOR CR 4 |
LAU QR 14 |
LAU CR 8 |
NÜR QR 11 |
NÜR CR Ret |
A1R QR 4 |
A1R CR 3 |
ZAN QR 14 |
ZAN CR 8 |
HOC QR Ret |
HOC CR Ret |
5º | 24 |
2003 | AMG-Mercedes CLK 2003 | HOC 4 |
ADR 7 |
NÜR Ret |
LAU 5 |
NOR 5 |
DON 1 |
NÜR 6 |
A1R Ret |
ZAN 5 |
HOC 1 |
5º | 42 | |||||||||||
2004 | AMG-Mercedes C-Klasse 2004 | HOC Ret |
EST 7 |
ADR 3 |
LAU 5 |
NOR 10 |
SHA1 4 |
NÜR 7 |
OSC 10 |
ZAN 11 |
BRN 8 |
HOC 5 |
7º | 19 | ||||||||||
2005 | AMG-Mercedes C-Klasse 2005 | HOC 1 |
LAU 7 |
SPA 4 |
BRN 9 |
OSC 13 |
NOR Ret |
NÜR 7 |
ZAN Ret |
LAU 8 |
IST 7 |
HOC 13 |
7º | 22 | ||||||||||
2006 | Persson Motorsport | AMG-Mercedes C-Klasse 2005 | HOC 6 |
LAU 7 |
OSC 8 |
BRH 6 |
NOR Ret |
NÜR 4 |
ZAN Ret |
CAT 14 |
BUG 11 |
HOC 8 |
9º | 15 |
1 - Shanghai foi unha carreira fóra de campionato.
Resultados completos nas carreiras americanas de rodas abertas
[editar | editar a fonte](key)
IndyCar Series
[editar | editar a fonte]Ano | Equipo | Chasis | Motor | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | Ranq. | Puntos |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
2012 | Fan Force United | Dallara DW12 | Lotus | STP | ALA | LBH | SAO | INDY 33 |
DET | TXS | MIL | IOW | TOR | EDM | MDO | SNM | BAL | FON | 34th | 13 |
Indianápolis 500
[editar | editar a fonte]Ano | Chasis | Motor | Saída | Final | Equipo |
---|---|---|---|---|---|
2012 | Dallara | Lotus | 33 | 33 | Fan Force United |
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ Nestore Morosini; Giancarlo Faletti; Carlo Gradini (September 1994). "Alesi, un pomeriggio da Villeneuve". corriere.it.
- ↑ Jean Alesi: The Wrong Time and the Wrong Place Arquivado 29 de setembro de 2011 en Wayback Machine. Retrieved 21 de xuño de 2015.
- ↑ GPUpdate.net - Jean Alesi, Chevalier de la Légion d'HonneurRetrieved 5 September 2010. Arquivado 16 de xullo de 2011 en Wayback Machine.
- ↑ Cremonesi, Andrea (November 1999). "E ora Alesi s'inventa rallista!". Gazzetta dello sport. p. 24.
- ↑ Zambardino, Vittorio (November 1990). "Nel paese dove i vecchi parlano di motori". Repubblica. p. 35.
- ↑ "Driver: Jean Alesi" (en English). Consultado o 14 June 2009.
- ↑ "24 Heures 1989 - Circuit de 13.535 km". Arquivado dende o orixinal o 08 de xuño de 2009. Consultado o 16 de xuño de 2009.
- ↑ Blancafort, Raymond (12 de xuño de 1995). "Alesi y Ferrari rompen el maleficio en Canadá" (PDF). Mundo Deportivo: 43.
- ↑ Hermoso, J.M. (17 de agosto de 1995). "Schumacher ficha por Ferrari y Alesi le sustituye en Benetton". El País.
- ↑ Agencia EFE (10 de outubro de 2001). "Jean Alesi anuncia su retirada". AS.
Véxase tamén
[editar | editar a fonte]Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Jean Alesi |
Ligazóns externas
[editar | editar a fonte]- Jean Alesi Official website (en francés)
- Jean ALESI - Vin Côte du Rhône "Clos du de l'Hermitage" un vin d'exception Jean Alesi's vineyard website (en francés)
- Jean Alesi official Fans Club "Italia" (en italiano) (en inglés)