Ендерун: Разлика помеѓу преработките
| [проверена преработка] | [проверена преработка] |
Нема опис на уредувањето |
Нема опис на уредувањето |
||
| (Не се прикажани 9 меѓувремени преработки од 2 корисници) | |||
| Ред 1: | Ред 1: | ||
[[File:Musée des anciens costumes turcs d'Istanbul (Jean Brindisi, 1855) - 20 - Enderoun Houmayoun Itch-Aghalar, Djudjé, Enderoun Houmayoun Dilcisi.jpg|thumb|right]] |
|||
'''Ендерун''' ({{lang-ota|اندرون}}; [[турски]]: ''Enderun'', [[ |
'''Ендерун''' ({{lang-ota|اندرون}}; [[турски]]: ''Enderun'', [[отомански јазик]]: اندرون مکتب) — термин користен во [[Отоманско Царство|Отоманското Царство]] кој ја означувал „внатрешната служба“ во царскиот двор задолжена за приватната служба на отоманските султани, наспроти државно-административната „надворешна служба“ (Бирун){{sfn|Parry|1991|pp=697–698}}. Неговото име потекнува од местоположбата на апартманите на Султанот во внатрешниот двор на [[Топкапи-сарај]]. Негов водач бил [[Капи-ага]].{{sfn|Parry|1991|pp=697–698}} |
||
Внатрешната служба била поделена на четири сектори. Во опаѓачки редослед на значење, тие биле: ''Хас Ода'', Трезор (''Хазине''), (''Килар-Хас'') и ''Бујук'' и ''Кучук Одлатар''. Меѓу одговорностите на внатрешната служба, исто така, било и управувањето со училиштето во палатата, каде што избраните млади христијански момчиња се собирале преку системот [[Данок во крв|Девширме]], и биле обучувани за највисоки државни функции. Овие момчиња служеле тогаш како страници во внатрешната служба и биле познати како ''[[ич оглан]]''{{sfn|EI2|p=1006}}. |
|||
Воедно претставувало најголемото училиште и интернат во [[Османлиската империја]], каде живееле и училе најголемиот дел од регрутираните христијански момчиња преку т.н. данок на крв или [[Девширме]], кои подоцна станувале јаничари. |
|||
Внатрешната служба била исто така значајна за неговото вработување на глувонеми (''дилсиз''). Тие дејствувале како чувари и придружници, и поради нивната посебна природа често им биле доверувани многу доверливи задачи, вклучувајќи и погубувања. Нивниот број варирал, но тие никогаш не биле многубројни. Тие имале сопствени униформи, свој претпоставен водач (''башдилсиз''), и иако многумина биле писмени, тие исто така комуницирале на свој посебен [[знаковен јазик]]{{sfn|Lewis|1965|p=277}}. |
|||
== Наводи == |
== Наводи == |
||
{{наводи}} |
{{наводи}} |
||
{{Отоманско Царство}} |
|||
[[Категорија:Отоманско општество]] |
[[Категорија:Отоманско општество]] |
||
[[Категорија:Топкапи |
[[Категорија:Топкапи-сарај]] |
||
[[Категорија:Отомански двор]] |
|||
Последна преработка од 22:30, 16 мај 2022
_-_20_-_Enderoun_Houmayoun_Itch-Aghalar,_Djudj%C3%A9,_Enderoun_Houmayoun_Dilcisi.jpg)
Ендерун (османски турски: اندرون; турски: Enderun, отомански јазик: اندرون مکتب) — термин користен во Отоманското Царство кој ја означувал „внатрешната служба“ во царскиот двор задолжена за приватната служба на отоманските султани, наспроти државно-административната „надворешна служба“ (Бирун)[1]. Неговото име потекнува од местоположбата на апартманите на Султанот во внатрешниот двор на Топкапи-сарај. Негов водач бил Капи-ага.[1]
Внатрешната служба била поделена на четири сектори. Во опаѓачки редослед на значење, тие биле: Хас Ода, Трезор (Хазине), (Килар-Хас) и Бујук и Кучук Одлатар. Меѓу одговорностите на внатрешната служба, исто така, било и управувањето со училиштето во палатата, каде што избраните млади христијански момчиња се собирале преку системот Девширме, и биле обучувани за највисоки државни функции. Овие момчиња служеле тогаш како страници во внатрешната служба и биле познати како ич оглан[2].
Внатрешната служба била исто така значајна за неговото вработување на глувонеми (дилсиз). Тие дејствувале како чувари и придружници, и поради нивната посебна природа често им биле доверувани многу доверливи задачи, вклучувајќи и погубувања. Нивниот број варирал, но тие никогаш не биле многубројни. Тие имале сопствени униформи, свој претпоставен водач (башдилсиз), и иако многумина биле писмени, тие исто така комуницирале на свој посебен знаковен јазик[3].
Наводи
[уреди | уреди извор]- ↑ 1,0 1,1 Parry 1991, стр. 697–698.
- ↑ EI2, стр. 1006.
- ↑ Lewis 1965, стр. 277.
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||